5 - و اما مسأله نجاست کفار، اولا نجاست کفار دلیل محکم روشنی ندارد و از باب احتیاط میباشد به ویژه نسبت به اهل کتاب که به نظر اینجانب پاک میباشند، به شرط این که بدنشان آلوده به نجاست از قبیل خمر و خنزیر نباشد.
و ثانیا: بر فرض حکم به نجاست آنان، سنخ آن با نجاسات دیگر تفاوت دارد؛ زیرا واضح است که این حکم جنبه سیاسی دارد، نظیر بایکوت کردن بعضی دشمنان برای این که عقاید و اخلاق سوء آنان در اثر معاشرت به جامعه اسلامی سرایت نکند. و مسأله بایکوت در سیاست های جهان امروز بسیار رایج است. هر چند با شدت و گسترش ارتباطات عصر کنونی موضوع بایکوت در معاشرت عملا منتفی میباشد.
6 - و اما مسأله امر به معروف و نهی از منکر، خداوند کریم برای تکمیل هدایت انسانها و سلامت محیط و جو زندگی آنان از آلودگی ها، امر به معروف و نهی از منکر را بر همه انسانهای مؤمن بدون استثناء واجب نموده است. در سوره توبه میخوانیم: (والمؤمنون والمؤمنات بعضهم اولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر)سوره توبه (9): آیه 71. (همه مردان و زنان مؤمن ولی یکدیگرند، تا به نیکی ها امر و از زشتی ها نهی نمایند.)
چون امر و نهی دیگران یک نحو دخالت در کار آنان محسوب است و بسا گفته شود برخلاف آزادی و استقلال آنان میباشد، براین اساس خدا - که مالک وجود ماست و حق فرمان نسبت به همه دارد - به عنوان مقدمه و زمینه این فریضه الهی همه افراد جامعه را از زن و مرد نسبت به یکدیگر ولی و صاحب اختیار قرار داده، البته در شعاع انجام این فریضه الهی؛ و بالاخره هدف از تشریع این فریضه، اصلاح محیط جامعه و پاک کردن جو خانواده و جامعه از آلودگی ها و تجاهر به فسق و بی بند و باری های علنی میباشد و تشریع آن ضروری و لازم بوده است.