آیت‌الله منتظری

بسته به نظر حاکم شرع مجتهد عادل و آگاه به زمان است؛ و می‎تواند بنابر برخی ملاحظات آن را ببخشد. از امیرالمؤمنین (ع) نقل شده: "رب ذنب مقدار العقوبة علیه اعلام المذنب به."غرر و درر آمدی، ج 4، ص 73، حدیث 5342، چاپ تهران، سال 1346 ه ش. (چه بسا گناهی که مقدار مجازات آن فقط فهماندن آن به گناهکار می‎باشد.) این جهات لازم است در متن قانون گنجانده شود؛ و از ناحیه شرع مجازات مشخصی تعیین نشده است. و اما پاسخ سؤالها:

جواب 1 - قدس به معنای منزه بودن و پاکی است، مقدسات اسلام اموری است که ذاتا پاک و از هر عیب و نقصی منزه است و قداست آنها از ناحیه اسلام نزد همه مسلمانان ثابت شده است؛ نظیر قرآن مجید، کعبه معظمه، مسجدالحرام، مسجدالنبی (ص)، مسجداقصی، قبور ائمه اطهار(ع) احکام و موضوعات قطعیه و ضروریه اسلام مانند نماز، روزه، حج و امثال اینها؛ و ممکن است برخی امور نزد برخی مقدس باشند و نزد برخی دیگر تقدس آنها احراز نشده باشد. و باید شخص اهانت کننده نسبت به مقدس بودن آن چیز از ناحیه اسلام و نزد همه مسلمانان، آگاهی داشته باشد.

ضمنا سب مقدسات هر مذهبی از مذاهب اسلام و یا تقدسات سایر ادیان الهی - هر چند ادیان تحریف شده - نیز جایز نیست. در قرآن کریم می‎خوانیم: (و لا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبو الله عدوا بغیر علم)سوره انعام (6): آیه 108. (به خدایانی که در برابر خداوند می‎خوانند دشنام ندهید مبادا آنان نیز از روی عناد و جهالت به خداوند دشنام دهند.)

جواب 2 - هر گفتار یا کرداری که جنبه تحقیر و مسخره کردن و تجاوز به حریم انسان داشته باشد اهانت محسوب است. اگر کسی بگوید - مثلا - امام علی (ع) نفهمیده یا اشتباه کرده و منظورش بدگویی و تحقیر آن حضرت باشد اهانت است؛ ولی اگر برای آن حضرت احترام قائل است لیکن در اثر عدم شناخت و ضعف عقیده خیال