صفحه ۴۵۳

جواب: با حیازت علفهای صحرا کسی مالک صحرا نمی شود؛ و جوی آب هم اگر در زمین موات احداث شده کسی حق ممانعت و مزاحمت آن را ندارد.

(سؤال 2378) دره و دامنه هایی در منطقه "پیتو" هست به نام "تولی قاش" که هشت کیلومتر طول آن و حدود پنجاه کیلومتر مساحت آن و دارای چشمه هایی می‎باشد. این منطقه کاملا موات بوده و فرزندان فردی به نام "علی اکبر" که از "پیتو" هستند آن را احیا و درختکاری کرده است؛ حدود صد درخت صدسانتی فعلا از فرزندان علی اکبر در آنجا موجود است. بعدها افرادی از قریه "بلنده" که کیلومترها از آنجا فاصله دارد آمده اند و آنجا را تصاحب کرده اند در حالی که از آن قریه نیستند و در حیازت علف کوه فقط یک درصد شریک هستند.لطفا مشخص فرمایید که شرعا حق از فرزندان علی اکبر می‎باشد که اول احیا کرده و حریم قریه شان هست و یا این که حق با افراد قریه "بلنده" می‎باشد؟

جواب: کسی که زمین موات بالاصالة را حیازت و احیا نماید مالک آن زمین می‎شود و دیگری حق مزاحمت ندارد؛ و اگر اختلافی هست مرجع رسیدگی و حکم، قاضی شرع واجد شرایط است.

(سؤال 2379) کسانی که علف بیابان حق آنان است، آیا چشمه های احیانشده آن را مالک می‎شوند یا هر کس احیا کرد مالک است و یا حق قریه است ؟

جواب: زمین موات و چشمه های بدون صاحب را هر کس حیازت و آباد کند مالک می‎شود؛ ولی بیابان های مجاور قریه متعلق به همه اهل قریه است.

(سؤال 2380) زمینی که بیش از ده سال از چشمه ای آب خورده است، آیا آنهایی که از چشمه بالاتر قرار دارند می‎توانند برای استفاده خود آب را قطع کنند یا خیر؟

جواب: اگر چشمه ای حیازت شده باشد دیگران بدون اجازه حیازت کننده حق استفاده از آن را ندارند.

(سؤال 2381) جایی که محل رفت و آمد گله قریه است، آیا آنهایی که در آنجا قرار دارند می‎توانند ادعای مالکیت کنند یا خیر؟

جواب: مرافق قریه متعلق به همه اهل قریه است.

ناوبری کتاب