آیت‌الله منتظری

هشتم - حق مصونیت قضایی:

1 - حضرت امیر(ع) در مورد خوارج فرمود: "انی لا آخذ علی التهمة، و لا اعاقب علی الظن..."غارات، ج 1، ص 371. (همانا من کسی را به صرف اتهام و گمان بازداشت و مؤاخذه نمی کنم.)

2 - و نیز آن حضرت در رابطه با خریت بن راشد - که از سران معروف خوارج بود - و اعتراض عبدالله بن قعین به آن حضرت که چرا او را آزاد گذاشته ای و در بند نمی کنی و از او تعهدی نمی گیری، فرمودند: "من بر خود روا نمی دانم که افراد را بازداشت و زندانی کنم مگر این که دشمنی خود را در عمل با ما اظهار دارند."غارات، ج 1، ص 335.

خریت از مخالفان سیاسی حضرت بود که شخص حضرت و حکومت ایشان را قبول نداشت و جمعی را با خود همراه کرده بود و با زبان و گفتار مخالفت می‎نمود؛ و از نظر احتمال دست بردن به سلاح متهم بود. و عبدالله بن قعین از همین نظر به حضرت اعتراض داشت. بنابراین واضح است که مقصود حضرت از اظهار دشمنی، اقدام مسلحانه وی بوده است.

3 - همچنین فرمود: "انا لانمنعهم الفیی، و لانحول بینهم و بین دخول مساجد الله، و لانهیجهم ما لم یسفکوا دما و ما لم ینالوا محرما."انساب الاشراف، ج 2، ص 359. (همانا تا زمانی که آنان خونی نریخته و به حریمی تجاوز ننموده اند، ما مانع استفاده آنان از بیت المال و مساجد نمی شویم.)

"تهییج" یعنی حرکت و برخورد شدید که شامل مزاحمت و بازداشت و قطع حقوق آنان می‎شود. "فیی" کنایه از همه امکانات و اموال عمومی است که در اختیار حاکمیت می‎باشد.

نهم - حق پرده پوشی بر عیوب مردم و برائت آنان. در نامه آن حضرت به مالک آمده است: "فان فی الناس عیوبا، الوالی أحق من سترها فلا تکشفن عما غاب عنک منها، فانما علیک تطهیر ما ظهر لک، و الله یحکم علی ما غاب عنک، فاستر العورة ما