صفحه ۴۱۶

جواب: اگر حق شوهر تضییع می‎شود جایز نیست زن بدون اجازه شوهر از منزل خارج شود؛ مگر این که در عقد ازدواج شرط شده، و یا وظیفه شرعی او باشد. و به هرحال حقوقی را که دریافت می‎کند متعلق به خود اوست و در هر راه حلال می‎تواند مصرف نماید.

(سؤال 2314) من تازه مسلمان شده ام و مشغول شده ام به خواندن قرآن و سؤالاتی برایم به وجود آمده، از جمله این که می‎دانم اسلام در آن دوران جاهلیت خیلی از زن دفاع کرده، ولی نمی دانم چرا خیلی بیشتر به مردها حق داده است. مثلا در آیه 15 سوره نساء آمده است: "زنانی که عمل ناشایستی کنند اگر چهار نفر شهادت دهند که درست است باید آنها را در خانه نگه دارید تا عمرشان به پایان رسد، یا خدا راهی برای آنان مقرر فرماید."

سؤالم این است که چرا زن در مورد مرد حق چنین کاری را ندارد؟ یا در مورد کتک زدن خانم ها چرا زن نمی تواند مرد را بزند؟ یا این که زن نمی تواند در مورد چیزی شهادت بدهد، ولی یک مرد می‎تواند؟

جواب: پاسخ تفصیلی شما در این مختصر نمی گنجد، ولی به طور اجمال نکته هایی را یادآور می‎شوم:

1 - سقوط مقام زن در دوران جاهلیت و محرومیت او از بسیاری از حقوق اجتماعی انسانی قابل انکار نیست. زنده به گورکردن دختران و محرومیت زنان از حق مالکیت و حق ازدواج و امثال آنها از مسلمات تاریخ است. اسلام در آن شرایط نمی توانست یک دفعه آن فرهنگ منحط را عوض کند، بلکه به تدریج به مبارزه با آن برخاست و سرانجام حقوق پایمال شده زیادی را برای زنان تأمین نمود.

2 - ویژگی های جسمی و روحی زن و مرد نیز قابل انکار نیست. هر کدام دارای برجستگی هایی در خلقت می‎باشند. در زنها نوعا ظرافت جسم و روح و نیروی عاطفه و احساس و میل به زیبایی و هنر و تربیت اولاد بیش از مردهاست. و در مردها معمولا مقاومت و تدبیر و میل به کارهای سخت و شجاعت و تحمل سختی ها بیش از زنهاست. تقسیم مسئولیتهای اجتماعی بین زن و مرد نیز متناسب با همین ویژگی ها می‎باشد، و جامعه در نیل به اهداف و سعادت خویش به هر دو جنبه نیاز دارد.

ناوبری کتاب