صفحه ۴۱۱

(سؤال 2295) آیا شوهر می‎تواند زن خود را مطلقا از خروج از منزل برای دیدار با پدر و مادر خویش بازدارد به نحوی که حتی سالی یک مرتبه هم به او اجازه ندهد؟ آیا این رفتار مخالف با آیه شریفه (و عاشروهن بالمعروف )سوره نساء (4): آیه 19. نمی باشد؟

جواب: وظیفه زن این است که در غیر واجبات و مواقع ضرورت، بدون رضایت شوهر از خانه خارج نشود؛ و وظیفه شوهر این است که با همسر خود "معاشرت بالمعروف" داشته باشد. و بین این دو وظیفه منافاتی نیست و هر کدام تخلف کند، دیگری حق مراجعه به مقام صالح قضایی را دارد.

(سؤال 2296) آیا می‎توان در موارد زیر به سقوط اذن شوهر قائل شد:

الف - شوهری که بدون دلیلی موجه از شغل همسر خویش جلوگیری می‎کند، در حالی که شغل مزبور نه خلاف شرع است و نه خلاف مصلحت خانواده.

ب - شوهری که بدون دلیلی موجه از رفت و آمد متعارف همسرش با خویشان و دوستان جلوگیری می‎کند.

جواب: زن نباید بدون اجازه شوهر از منزل خارج شود؛ مگر این که در عقد ازدواج شرط شده باشد که شوهر مانع نشود، یا این که خارج شدن برای کاری واجب باشد، و یا برای او ضرورت داشته باشد، و نیز در صورتی که خارج نشدن برای زن موجب عسر و حرج شود.

(سؤال 2297) فرموده اید: زن در بچه دارشدن باید مطیع شوهر باشد، با توجه به مشقت طاقت فرسا آیا می‎تواند شرطی نموده و مثلا طلب مال کند؟ و اگر مردی فرزند نخواست و زن را بدون اولاد گذاشت تکلیف چیست ؟

جواب: مرد حق دارد به سبب جلوگیری از انزال منی در رحم از انعقاد نطفه جلوگیری کند. و اگر آبستنی برای زن موجب خطر جانی یا ضرر جسمی یا روحی و یا مشقت طاقت فرسا باشد، شوهر موظف است مراعات حال زن را بنماید.

ناوبری کتاب