صفحه ۳۷۵

جواب: ارتکاب مقدمات حرام صرفا جهت بچه دارشدن جایز نیست، مگر این که بچه دارشدن ضرورت داشته باشد؛ مانند این که بچه دارنشدن منجر به جداشدن زوجین از یکدیگر و یا مستلزم عسر و حرج باشد.

(سؤال 2184) اگر بعضی افراد جهت معالجه یا بچه دارشدن باید منی آنان توسط دکتر آزمایش شود، و از طریق شرعی به دست آوردن آن ممکن نباشد، آیا استمناء در این صورت جایز است ؟

جواب: در فرض معالجه اگر راه آن منحصر به آزمایش منی باشد جواز آن بعید نیست، اما در مورد بچه دار شدن چنانچه بدون بچه دارشدن در عسر و حرج و ناراحتی شدید شخصی یا خانوادگی قرار نگیرد، جواز استمناء مشکل است.

(سؤال 2185) بر فرض که بتوان مراکز درمانی خواهران و برادران را جدا نمود، ولی با توجه به این که هر پزشکی در دوران دانشجویی باید از انواع اختلالات و بیماریها در مرد یا زن آگاهی یافته و آموزش ببیند و با توجه به این که در مورد دانشجویان بیشتر آموزشی است نه درمانی، یعنی نجات جان بیمار در همان زمان موقوف به آن نیست اما نقش آن در مراحل آینده می‎باشد و از این رو هر دانشجویی ملزم به گذراندن واحدهای درسی در تمامی بخشهای بیمارستان اعم از زنان و مردان می‎باشد تا بتواند در امتحان نهایی موفق باشد، حال آیا می‎تواند به خاطر رعایت مسائل شرعی از فراگیری کامل بسیاری مسائل بگذرد و قهرا در نهایت ناموفق باشد؟ و یا در هر شرایطی و با هر وسیله ای باید به فراگیری صحیح کارش بپردازد؟ و به طور کلی چگونه می‎توان بین وظیفه پزشکی و دانشجویی و وظیفه شرعی و اسلامی جمع کرد؟

جواب: درفرض فوق فراگیری مسائل پزشکی در حدی که حفظ جان و سلامتی و مداوای بیماران هر چند در آینده متوقف بر آنها باشد - اعم از دوره عمومی یا تخصصی - جایز است؛ ولی تجاوز از حد ضرورت و ناچاری جایز نمی باشد. و در این جهت فرقی بین پسر و دختر و زن و مرد نیست.

(سؤال 2186) در صورت لزوم به طور کلی (چه پزشک زن در دسترس باشد و چه نباشد) لمس بدن زن بیمار از روی لباس چه صورتی دارد؟

ناوبری کتاب