نیست) در مورد هر بیمار و در هر شرایطی میباشد؛ و برای تشخیص ساده بسیاری از بیماریها، عدم تحمیل هزینه های اضافی ناشی از آزمایشات متعدد بر بیمار، تسریع تشخیص و کاستن از خطرات تشخیص به وسیله راه های دیگر وظیفه پزشکی انجام هر یک را ایجاب میکند و در صورت عدم انجام هر یک تشخیص که به راحتی باید صورت گیرد انجام نمی شود و با عدم تشخیص، بیماری پیشرفت میکند و جان بیمار در معرض خطر قرار میگیرد. نظر به این که در فتاوای مراجع بزرگوار آمده است که اگر پزشک زن در دسترس باشد جایز نیست بیمار زن به پزشک مرد مراجعه نماید، خواهشمند است نظر خود را در موارد زیر مکتوب بفرمایید:
(سؤال 2179) اگر به طور مثال بیمار زنی که جانش در خطر است به تنها پزشک یک روستای دورافتاده که مرد است مراجعه کند، آیا این پزشک مجاز است هر گونه معاینه ضروری را در مورد بیمار انجام دهد؟
جواب: حکم دائر مدار ضرورت و ناچاری برای بیمار میباشد که در هر موردی که معالجه ضرورت عرفی داشته باشد و مراجعه به همجنس و محرم میسور نباشد و معالجه پزشک نامحرم بر معاینه و نظر و لمس توقف داشته باشد، به مقدار لزوم جایز و در بعض موارد لازم میباشد؛ و اگر نظر به وسیله آینه و لمس به وسیله دستکش میسر و کافی باشد، از نظر و لمس مستقیم اجتناب شود.
(سؤال 2180) در فرض فوق اگر جان در خطر نباشد بلکه یک بیماری خفیف یا متوسط وجود داشته باشد، آیا بیمار زن حتما باید به پزشک زن در شهر مراجعه کند و یا در همان روستا پزشک مرد مجاز است با انجام معاینات ضروری اقدام به تشخیص و درمان نماید؟
جواب: اگر معالجه توقف بر نظر و لمس داشته باشد و مراجعه به پزشک همجنس مستلزم عسر و حرج باشد، مراجعه به پزشک نامحرم مانعی ندارد؛ و اگر مراجعه به پزشک همجنس مستلزم عسر و حرج نباشد مراجعه به پزشک نامحرم جایز نیست.
(سؤال 2181) با توجه به این که پزشک متخصص زن معمولا کم میباشد و لذا در شهرهای کوچک و بزرگ نیز یا به خاطر تعداد زیاد بیماران و تعداد کم پزشک و یا
.jpg)
