(سؤال 2147) اگر به خاطر کمبود امکانات تشخیص ممکن نگردد و مداوای لازم صورت نگیرد و بیماری تشدید یا منجر به مرگ شود، آیا پزشک معالج مسئول است ؟
جواب: در مرحله اول لازم است پزشک بیمار را راهنمایی کند و در صورت عدم وجود متخصص دیگر اگر احساس کند که تأخیر معالجه برای بیمار خطر دارد و احتمال قوی بر تأثیر مداوا دهد، لازم است مداوا نماید و با شرط عدم ضمان مسئول نیست.
(سؤال 2148) اگر تشخیص بیماری به درستی صورت گیرد ولی داروی مؤثر در دسترس نباشد و یا بسیار گران باشد و بیمار قادر به تهیه آن نباشد، آیا پزشک معالج ملزم به تهیه آن دارو به هر طریق ممکن برای بیمار میباشد؟
جواب: در فرض مذکور اگر جان بیمار در معرض خطر باشد بر پزشک و دیگران به نحو وجوب کفایی لازم است داروی مورد نیاز را به هر طریق ممکن تهیه نموده و بیمار را نجات دهند.
(سؤال 2149) در صورتی که داروهای کاملا مؤثر به هر علت در دسترس نباشند، آیا پزشک میتواند داروهایی را که احتمال میدهد مؤثر باشند تجویز کند؟ و در صورت عدم موفقیت آیا پزشک در قبال عوارض احتمالی این داروها و یا هزینه ای که بر بیمار تحمیل شده مسئول و مدیون است ؟
جواب: با احتمال مؤثر بودن داروهای موجود و اهمیت مداوا میتواند با اعلام به مریض یا ولی او اقدام به معالجه نماید؛ و اگر شرط عدم ضمان کند ضامن نیست.
(سؤال 2150) گاهی اوقات پزشک جهت تسریع بهبودی بیمار یا اطمینان به این که داروی تجویزی وی بسیار قوی است و یا به خاطر ملاحظه هزینه درمان و کاستن از مراجعات مکرر وی اقدام به تجویز داروهایی میکند که ضررهای آنها کاملا شدید بوده و به اثبات رسیده است، و این در حالی است که شاید بتوان از طریق داروهای دیگری که ضرر بسیار کمتری دارند بیمار را معالجه نمود؛ با چنین فرضی بهترین کار چیست ؟ انتخاب راه سریع و پرخطر یا راه کم خطر و احیانا بدون اثر؟
جواب: بستگی به تشخیص پزشک دارد که هر یک از دو راه را بهتر بداند آن را انتخاب کند؛ و با اعلام به مریض یا ولی او و شرط عدم ضمان ضامن نیست.
.jpg)
