(سؤال 2144) اگر پزشک بنابر اصرار بیمار دارویی تجویز نماید و یا سایر اقدامات درمانی که مضر است انجام دهد، در صورت ایجاد عارضه چه کسی مسئول است ؟
جواب: در فرض سؤال اصرار بیمار مجوز نیست؛ ولی اگر پزشک با ملاحظه جمیع جوانب، روی هم رفته، اقدام به معالجه را صلاح بداند و شرط عدم ضمان کند مسئول نیست.
(سؤال 2145) با توجه به گستردگی زیاد علوم پزشکی که واقعا امکان فراگیری و به حافظه سپردن تمام داروهایی که برای همه بیماریها مؤثرند و نیز عوارض آنها وجود ندارد، اگر پزشک به خاطر فراموشی بنا به حدس خود - چه در موارد اورژانس و چه غیر آن - جهت نجات جان و یا تسکین آلام بیمار سهوا اقدام به تجویز دارویی غیرمؤثر بر بیماری کند که او را متحمل هزینه بیهوده و یا عوارض جانبی نماید، در این صورت آیا پزشک مسئول و مدیون است ؟ (در صورتی که امکان ارجاع به متخصص دیگری هم نباشد.)
جواب: در صورتی که به حدس و گمان تجویز دارو کرده و احتمال عقلایی و قوی بر مفید بودن دارو نمی داده مسئول است؛ خصوصا اگر شرط عدم ضمان نکرده باشد. و اگر تجویز داروی مضر در اثر سهو و نسیان باشد با شرط عدم ضمان مسئول نیست.
(سؤال 2146) اگر پزشک به خاطر فراموشی انواع و علائم بیماریها (به علت گستردگی موضوع) بیماری شخصی را تشخیص ندهد و لذا نداند داروی مناسب چیست و در نتیجه اصلا دارویی تجویز نکند، در صورتی که بیماری تشدید و یا منجر به مرگ گردد پزشک در چه حدی مسئول است ؟ (در صورتی که امکان ارجاع به متخصص دیگری هم نباشد.)
جواب: اگر پزشک علائم بیماری یا داروها را فراموش کرده و نمی تواند تشخیص دهد، حق معالجه ندارد و مسئولیتی هم ندارد؛ ولی اگر علائم بیماری در بین چند مرض مشترک باشد و مرض فعلا قابل تشخیص نباشد و نیاز به مصرف چند نوع دارو داشته باشد تا یکی مؤثر واقع شود (بدون این که داروها و علائم بیماری را فراموش کرده باشد) در صورتی که دسترسی به پزشک متخصص نیست میتواند با شرط عدم ضمان مداوا نماید؛ و با احتمال نجات جان بیمار اقدام لازم است و با شرط عدم ضمان مدیون نیست.
.jpg)
