صفحه ۳۵۹

کند، پزشک مسئول نیست. و اگر پزشک با مباشرت متصدی معالجه شود یا این که دستور بدهد که فلان دارو را مصرف کنید و به گفته او اعتماد کنند (که متعارف چنین است) به نحوی که در صورت رخ دادن عارضه، آن عارضه مستند به پزشک باشد، در این صورت پزشک مسئول است؛ مگر این که شرط کند که اگر عارضه رخ داد ضامن نباشد و در عین حال دقت و احتیاط لازم را مراعات کند، که در این صورت مسئول نیست.

(سؤال 2140) اگر با توجه به علوم امروزی امکان تعیین حساسیت یک دارو وجود نداشته باشد، آیا پزشک در صورت ایجاد عارضه مسئول است ؟

جواب: جواب این سؤال از جواب سؤال قبلی فهمیده می‎شود.

(سؤال 2141) اگر فرصت و امکان آزمایش وجود داشته باشد اما به دلایل دیگری مانند هزینه سنگین آن و احتیاج به وقت زیاد آزمایشات لازم صورت نگیرد و شخص دچار عارضه نیز گردد، در این صورت آیا پزشک مسئول است ؟

جواب: اگر پزشک صلاح مریض را در معالجه بدون آزمایش تشخیص دهد و شرط عدم ضمان کند مسئول نیست، وگرنه مسئول است.

(سؤال 2142) به طور کلی اگر بدانیم یا احتمال دهیم که نجات جان مریض وابسته به مصرف داروهای خاصی است که مضر است (و برای همگان نیز چنین است) و با تجویز پزشک شخص دچار عارضه گردید، آیا پزشک مسئول است ؟

جواب: در صورتی که پزشک بداند نجات جان مریض بستگی به مصرف داروی مذکور دارد، یا احتمال عقلایی قابل قبول به مفید بودن آن دارو بدهد با شرط عدم ضمان مسئول نیست.

(سؤال 2143) اگر داروی مذکور نه برای نجات جان بیمار بلکه جهت تسکین و مداوای بیماریهایی که باعث آزار بیمار است مصرف شوند، در صورت تجویز پزشک و ایجاد عارضه آیا پزشک مسئولیتی به عهده خواهد داشت ؟

جواب: با شرط عدم ضمان و رعایت اهم و مهم و با توجه دادن بیمار به عواقب احتمالی مصرف دارو، پزشک مسئول نیست.

ناوبری کتاب