جواب: موضوع نامبرده تهمتی است ناروا. در این که فدک در اختیار پیامبراکرم (ص) بود، و آن حضرت فدک را پس از نزول آیه شریفه: (و آت ذا القربی حقه)سوره اسراء (17): آیه 26. به حضرت زهرا(س) بخشیدند تردیدی نیست؛ و روایات شیعه و سنی بر این امر دلالت دارد.
پس از رحلت پیامبر(ص) کسی حق نداشت برخلاف عملی که آن حضرت انجام داده اقدام نماید. منتها کسانی اشکال میکردند که چرا پیامبر(ص) فدک را که در آن زمان منطقه وسیع و منبع درآمد خوبی بود تنها به حضرت زهرا(س) دادند، در صورتی که اسلام دین مساوات است و اوضاع مسلمانان در آن زمان خوب نبود و مهاجرین عموما و اصحاب صفه خصوصا در مضیقه و فشار بودند و خود پیامبراکرم (ص) و زنان آن حضرت و همچنین حضرت علی (ع) و حضرت زهرا(س) زندگی فقیرانه و زاهدانه ای داشتند.
اینجانب برای دفع شبهه فوق برحسب استنباط از روایات و منابع تاریخی اسلام میگفتم: پیامبراکرم (ص) فدک را که به حضرت زهرا دادند نه فقط به جهت این که دخترشان بود دادند، بلکه به جهت این که در خانه حضرت علی (ع) بودند و فاطمه و علی (ع) از یکدیگر جدا نبودند و بیت آنان بیت امامت آینده مسلمین بود. با اعطاء فدک به حضرت زهرا(س) میخواستند بیت امامت آینده را از نظر مالی تحکیم کنند تا پس از وفات آن حضرت دستشان خالی نباشد. پس در حقیقت پیامبر(ص) میخواستند فدک را به بیت امامت و رهبری آینده بدهند، ولی به حضرت زهرا(س) دادند تا به احترام این که دختر پیامبر است در آن طمع نکنند و نگیرند، و بر فرض که بگیرند - چنانکه گرفتند - وقاحت عمل آنان بارز و ظاهر باشد و دلیل محکمی بر مظلومیت این عزیزان باشد. و لذا وقتی هارون الرشید به حضرت موسی بن جعفر(ع) گفت: حدود فدک را مشخص کنید تا به شما برگردانم، حضرت حدود فدک را حدود کشور اسلام معرفی کردند. هارون گفت: "فلم یبق لنا شیی" یعنی پس برای ما چیزی باقی نمی ماند.
.jpg)
