مرتکب شد شرعا ضمان دارد یا این که چنانچه جرم نسبت به غیرمسلمان واقع شده باشد شرعا ضمانتی ندارد، ولو این که فرضا حکومت آن کشور هم بازخواست ننماید؟
3 - تعهداتی که در زمینه مسائل اقتصادی، فرهنگی، سیاسی از طرف حکومت یا اشخاص حقیقی و حقوقی از مسلمانان با کشور غیراسلامی و یا افراد غیرمسلم منعقد میگردد شرعا هم تعهدآور بوده و التزام به آن واجب است یا خیر؟
در پایان نظر مبارک را در خصوص مفهوم دو روایت ذیل که از رسول گرامی اسلام (ص) روایت شده همراه با توجیهات متنی و سندی آن ارائه بفرمایید: "ما رآه المسلمون حسنا فهو عندالله حسن" و حدیث: "من ظلم معاهدا و کلفه فوق طاقته فانا خصمه یوم القیامة".
جواب: در اول سوره "مائده" از قرآن کریم میخوانیم: (یا ایها الذین آمنوا اوفوا بالعقود) (ای مردم مؤمن به عقد و پیمانهای خود پایبند باشید.) و در آیه 34 سوره "اسراء" میخوانیم: (و اوفوا بالعهد ان العهد کان مسئولا) (به عقد و تعهدات خود پایبند باشید که از آنها سؤال خواهد شد.)
و در نامه 53 نهج البلاغه به مالک اشتر میخوانیم: "و ان عقدت بینک و بین عدوک عقدة او البسته منک ذمة فحط عهدک بالوفاء وارع ذمتک بالامانة، و اجعل نفسک جنة دون ما اعطیت، فانه لیس من فرائض الله شیی الناس اشد علیه اجتماعا مع تفرق اهوائهم و تشتت آرائهم من تعظیم الوفاء بالعهود و قد لزم ذلک المشرکون فیما بینهم دون المسلمین لما استوبلوا من عواقب الغدر، فلا تغدرن بذمتک و لا تخیسن بعهدک ولا تختلن عدوک فانه لا یجتری علی الله الاجاهل شقی. و قد جعل الله عهده و ذمته امنا افضاه بین العباد برحمته و حریما یسکنون الی منعته و یستفیضون الی جواره فلا ادغال و لامدالسة و لاخداع فیه..." (و اگر بین خود و دشمنت پیمانی بستی و او را از جانب خویش امان و آسودگی پوشاندی - همچون جامه - به پیمانت وفادار باش و پناه و اذنت را به درستی رعایت کن. زیرا چیزی از واجبات خداوند در اجتماع مردم با آن همه اختلاف هواها و پراکندگی اندیشه هایشان بالاتر از بزرگ دانستن وفای به