صفحه ۲۲۷

(سؤال 1751) زن و شوهر با یکدیگر به حج مشرف شده اند، شوهر بدون استیذان از زوجه برای او قربانی می‎کند چون می‎داند که زوجه اش کمال رضایت را دارد؛ آیا این قربانی برای زوجه کافی است ؟

جواب: اگر وکالت - هر چند به طور عام - نداشته، مجرد رضایت قلبی کافی نیست.

(سؤال 1752) قربانی و حلق در شب از روی عمد یا جهل مجزی است یا نه ؟

جواب: قربانی در شب دهم برای غیرخائف جایز و مجزی نیست؛ و در شبهای دیگر نیز برای غیرخائف خلاف احتیاط است. ولی حلق و تقصیر در شبهای ایام تشریق ظاهرا مانعی ندارد، هر چند در روز احوط است.

(سؤال 1753) در صورتی که ذبح در منی میسور نباشد، ذبح در هر یک از قربانگاه های واقع در وادی محسر کافی است یا باید در الاقرب به منی فالاقرب ذبح کرد؟

جواب: اقرب به منی احوط است؛ مگر این که قربانگاه های وادی محسر از جهتی ترجیح داشته باشد، مثل این که گوشت قربانی در آن قربانگاه ها ضایع نمی شود که در این فرض می‎توانید در آنجا ذبح کنید.

(سؤال 1754) با توجه به این که در زمان ما قربانی در منی نوعا ممکن نیست، آیا دلیلی بر لزوم الاقرب فالاقرب داریم ؟ و یا خارج منی شامل هر جایی می‎شود، که در این صورت حاجی می‎تواند وکالت دهد تا در وطن خود در ساعت معینی برای او قربانی کنند و قهرا گوشت قربانی نیز به هدر نمی رود؟ و از طرفی بعضی شبهه کرده اند که در صورت به هدر رفتن قربانی اسراف محسوب می‎شود و حرام است و عمل حرام چگونه می‎تواند عبادت و مقرب باشد؟

جواب: از مجموع ادله بعید نیست استفاده شود که ذبح در منی علاوه بر استفاده از گوشت قربانی جنبه شعاری و تأسی به حضرت ابراهیم (ع) نیز دارد که در صورت عدم تمکن ذبح در منی اگر در قربانگاه فعلی ذبح شود تا حدی آن شعار محفوظ می‎ماند؛ ولی در صورت ذبح در وطن، آن شعار به طور کلی از بین می‎رود.

ناوبری کتاب