(سؤال 1721) شخصی در حال سعی در عدد شوطها شک میکند و با حال تردید به سعی خود ادامه میدهد و بعد از طی مسافتی یقین میکند؛ آیا سعی او درست است ؟
جواب: اگر به امید این که شک او مبدل به یقین شود سعی را ادامه داده باشد، صحت سعی او بعید نیست.
(سؤال 1722) اگر هروله را در محل خود فراموش کند و پس از آن متذکر شود و برای تدارک هروله برگردد، آیا این سعی صحیح است ؟
جواب: اگر آن مقدار را به قصد رجاء یا احتیاط اعاده کرده مانعی ندارد؛ و اگر با نیت قطعی بوده مشکل است و احوط اعاده سعی میباشد.
(سؤال 1723) اگر سعی را در وسط دور اول رها کند و بلافاصله آن را از سر بگیرد وظیفه اش چست ؟ و اگر این عمل را در دور دوم یا چهارم انجام دهد حکم آن چیست ؟
جواب: اگر از روی جهل به مسأله بوده، در سعی زیاده از روی جهل مضر نیست و صحیح میباشد.
(سؤال 1724) اگر بعد از گذشتن ماه ذیحجه بفهمد که سعی او در عمره تمتع باطل بوده، و یا بفهمد که سعی او در حج تمتع باطل بوده تکلیف چیست ؟ آیا قابل جبران است، و اگر هست چه وقت باید به جا آورد؟ آیا احتیاج به اعاده حج دارد یا نه ؟ و آیا از احرام خارج شده است ؟
جواب: اگر بطلان سعی ناشی از سهو یا نسیان یا جهل به موضوع باشد، عمره و حج او صحیح است و باید سعی را - گرچه در غیر ماه های حج - اعاده کند؛ و در صورت عدم امکان نایب بگیرد. و اگر ناشی از جهل به حکم باشد صحت عمره و حج او محل اشکال است.
وقوف به عرفات و مشعر
(سؤال 1725) کسی که مسئول کاروان بوده و طبق وظیفه اش میبایست از بیماران و عاجزهای گروه مراقبت کند، وقوف اضطراری را انجام داده؛ آیا کفایت میکند؟
جواب: اگر نایب نباشد وقوف اضطراری کفایت میکند.
.jpg)
