صفحه ۱۴۹

وطن بودن محلی که انسان در آنجا زندگی می‎کند قصد دائم لازم نیست و همین که مثل اهل آن محل در آنجا زندگی می‎کند و اقامتگاه فعلی او محسوب است و تا کاری پیدا نکند از آنجا بیرون نمی رود کافی است، هر چند قصد داشته باشد بالاخره روزی به جای دیگر برود.

(سؤال 1389) بنده در شهر قم به دنیا آمده ام و در آنجا زندگی می‎کنم، ولی امسال جهت زندگی و کار پدرم به شهر دیگری رفته ام؛ آیا باید در آن شهر نمازم را تمام بخوانم و یا باید قصد ده روز داشته باشم ؟ چون معلوم نیست که همیشه در آنجا بمانم ؟

جواب: اگر حضور در آن شهر موقت است نماز و روزه در آنجا شکسته است؛ مگر این که قصد ده روز کنید. ولی اگر حداقل بناست چندین سال در آنجا بمانید و آن شهر فعلا اقامتگاه شما محسوب می‎شود مانند سایر اهل آن شهر، آنجا برای شما حکم وطن دارد و قصد ده روز لازم نیست.

(سؤال 1390) کسی که می‎خواهد در حال مسافرت با نذر روزه بگیرد آیا لازم است در وطن خود نذر کند یا پیش از رسیدن به آن شهر، و یا زمانی که به آن شهر رسید؟

جواب: در هر کجا باشد اشکال ندارد و نذر منعقد می‎شود.

متفرقه

(سؤال 1391) ملاک سفر معصیت که روزه ساقط نمی شود و نماز در آن تمام است چیست ؟ آیا باید هدف از سفر، معصیت باشد یا اگر هدف معصیت نیست ولی صرف سفر مستلزم انجام گناه باشد مشمول حکم بالا می‎شود؟

جواب: اگر خود سفر یا غایت و هدف سفر معصیت باشد یا این که سفر مستلزم معصیت باشد، نماز او تمام و روزه اش صحیح است؛ و تفصیل و جزئیات آن در توضیح المسائل مذکور است.

(سؤال 1392) تخییر بین قصر و اتمام برای مسافر در حرمین شریفین یا مسجدین، ابتدایی است یا استمراری ؟

جواب: تخییر استمراری است؛ اگرچه قصر مطلقا مطابق احتیاط است.

ناوبری کتاب