صفحه ۱۴۷

بمانند و به جایی دیگر منتقل نشوند، اما قصد دارند که هر موقع بازنشسته شدند به وطن اصلی خود باز گردند و در آنجا زندگی کنند؛ آیا شهر محل کار و خدمت، وطن دوم برای آنها محسوب می‎شود یا نه ؟

جواب: لازم نیست قصد همیشگی داشته باشد؛ بلکه جایی هم که قصد دارد بعد از مدتی از آنجا برود، اگر مدت چندین سال باشد و به نحوی باشد که وقتی در آنجا وارد شد عرفا به خانه و زندگی خود وارد شده و دیگر به او مسافر نمی گویند آنجا هم حکم وطن را دارد.

(سؤال 1384) حدود هفت سال است که از وطنم به منظور ادامه تحصیل به کرج آمده و خودم و همسرم به صورت قراردادی استخدام شده و دارای فرزند و زمین و منزل شده ایم، ولی هر لحظه شرایط آماده شود قصد مهاجرت به شهرهای دیگر یا بازگشت به وطن اصلی داریم و از طرفی به جهت نوع کار مرتبا در حال مأموریت به تهران و شهرهای اطراف هستیم؛ با این حال حکم نماز و روزه من و همسرم چیست ؟

جواب: با توجه به این که حدود هفت سال است در آنجا مانند وطن زندگی می‎کنید، برای شما و همسرتان حکم وطن را دارد. و اگر هر هفته مأموریت دارید و هیچ گاه ده روز در کرج یا تهران نمی مانید نمازتان در سفر نیز تمام است.

(سؤال 1385) اینجانب اهل لرستان هستم و فعلا در دانشگاه تهران قبول شده ام که باید به مدت چهار سال در تهران باشم و احتمالا پس از آن نیز در تهران سکونت نمایم، وضعیت نماز و روزه ام چیست ؟

جواب: اگر تصمیم دارید در تهران حداقل تا چهار سال مانند وطن زندگی کنید، بعید نیست بعد از مستقر شدن حکم وطن را داشته باشد.

(سؤال 1386) حقیر حدود پانزده سال است که بدون قصد توطن در قم ساکن و به تحصیلات حوزوی نیز مشغول هستم، آیا به نظر حضرتعالی توطن احتیاج به قصد اقامت طولانی دارد یا امری است قهری ؟

جواب: در فرض سؤال به نظر اینجانب احکام وطن بر محل سکونت جاری می‎باشد و توقف بر قصد سکونت مادام العمر ندارد.

ناوبری کتاب