جواب: ترتیب لازم نیست؛ و تأخیر روزه و کفاره تا حدی که به مسامحه و سهل انگاری منجر نشود اشکال ندارد. و بنابراحتیاط واجب قضا را تا رمضان آینده انجام دهد.
(سؤال 1341) زنی که به واسطه حاملگی نتوانسته روزه ماه رمضان را بگیرد و تا ماه رمضان سال بعد هم نتواند قضای آن را به جا آورد و دادن کفاره هم مقدورش نباشد تکلیفش چیست ؟
جواب: هر وقت متمکن شود قضای روزه ها را بگیرد و برای هر روز یک مد - که تقریبا 750 گرم است - از طعام معمولی مانند: نان، برنج و امثال آن کفاره بدهد.
(سؤال 1342) در رساله استفتائات مرقوم فرموده اید: "مبتلایان به "آسم" (تنگی نفس) در صورت لزوم از اکسیژن و گازهای مخصوص استفاده کنند و روزه شان را بگیرند." حال اگر این گونه افراد سالم شدند و بتوانند بدون استفاده از اکسیژن روزه بگیرند، آیا باید قضای آن روزه ها را به جا آورند یا نه ؟
جواب: اگر تا ماه رمضان بعدی بهبودی حاصل نکنند، اگرچه در سالهای بعدی بهبودی حاصل شود قضا واجب نیست؛ و اگر تا ماه رمضان بعدی بهبودی حاصل شود بنابراحتیاط واجب قضای روزه ها را بگیرند.
(سؤال 1343) آیا قیمت طعام کافی است یا باید خود طعام را بدهد؟
جواب: قیمت کفایت نمی کند؛ بلکه باید قوت غالب و متعارف از قبیل گندم، جو، برنج و خرما داده شود. و نان هم کفایت میکند. و اگر بخواهد پول را بدهد باید آن را به فرد مورد اعتماد بدهد و او را وکیل کند که خودش یا دیگری با آن پول طعام خریده و به مستحق شرعی بپردازد.
(سؤال 1344) در بعضی کتب و رسائل عملیه تعبیر به "کفاره مالی" و "کفاره بدنی" شده است؛ مقصود از این دو لفظ را بیان فرمایید.
جواب: اگر در کفاره "ادای مال" - مانند طعام و لباس - واجب باشد آن را "کفاره مالی" میگویند؛ و اگر "عمل" واجب باشد مانند روزه آن را "کفاره بدنی" مینامند.
.jpg)
