صفحه ۱۲۲

جواب: هر جایی که ترک حضور در جماعت آنها در معرض وهن مذهب باشد، مورد تقیه است و اختصاص به مسجدالحرام یا مسجدالنبی (ص) ندارد.

(سؤال 1281) اگر انسان در نماز جماعت اهل سنت شرکت کرد و از روی غفلت یا جهالت و یا فراموشی حمد و سوره را نخواند، نماز او چه حکمی دارد؟ آیا حکم فهمیدن قبل از وقت و بعد از وقت متفاوت است ؟ اگر پس از رکوع امام و قبل از این که خودش به رکوع رود متذکر شود چه حکمی دارد؟

جواب: در صورت نسیان نمازش صحیح است؛ و در صورت جهل احوط اعاده است. همچنین است اگر بعد از رکوع امام و قبل از رکوع خودش متذکر شود و نتواند حمد و سوره را بخواند.

(سؤال 1282) شرکت در نماز جماعت مغرب اهل سنت با توجه به این که نماز مغرب آنها زودتر از مغرب شرعی است، آیا کفایت از نماز مغرب می‎نماید یا نه، و آیا وقت هم مثل سایر شرایط و اجزاء است که با تقیه ساقط می‎شود؟

جواب: با وجود شرایط تقیه، کفایت می‎کند.

(سؤال 1283) اخیرا پشت بام مسجدالنبی (ص) هم برای نمازگزاران مهیا شده است، ولی دیوار اطراف پشت بام بیش از قامت انسان بلند است و هیچ طرف صفهای جماعت مسجد پیدا نیست، آیا اقتدا با این وضع در پشت بام صحیح است ؟

جواب: اگر وحدت جلسه صادق نیست، در غیر مورد تقیه صحیح نیست.

(سؤال 1284) هر گاه برای تحبیب قلوب و وحدت مسلمین در نماز جماعت اهل تسنن شرکت کنیم که قهرا نماز فاقد جزء یا شرط یا همراه با مانع باشد، آیا این نماز در وسعت وقت صحیح و مجزی است و اعاده و قضا ندارد؟ با فرض این که اضطرار و ضرورتی نیست و می‎توانیم در مکان یا زمان دیگر بدون هیچ اشکالی نماز را به طریق شیعه بخوانیم. و همچنین در تقیه در موضوعات، مثل وقوف در عرفات در روزی که قاضی عامه حکم کرده، با این که شک یا یقین به خلاف داریم، آیا وقوف با برادران اهل تسنن مجزی است ؟

جواب: با عدم وجود شرایط تقیه کافی نیست.

ناوبری کتاب