صفحه ۱۱۱

را خوب ادا نمایند، معذورند و به قدر توان خویش عمل نمایند و نمازشان صحیح است. (لا یکلف الله نفسا الا وسعها)سوره بقره (2): آیه 286. (خداوند کسی را جز در حد وسعش مکلف نمی کند.)

رکوع و سجود و قنوت

(سؤال 1225) بعضی از فقها گفتن ذکر رکوع و سجود و قنوت را به فارسی جایز دانسته اند؛ نظر حضرتعالی چیست ؟

جواب: در ذکر قنوت مشکل است؛ و در ذکر رکوع و سجود احتیاط ترک آن است.

(سؤال 1226) آیا می‎توان به چمن یا سنگهای کف مساجد و حرمها و آسفالت کف خیابانها در صورت پاک بودن سجده کرد؟

جواب: سجده بر چیزهای ذکر شده بجز آسفالت اشکال ندارد.

(سؤال 1227) اگر کسی انگشت پهلوی شست پایش از شست او بزرگتر باشد و در هنگام سجده آن انگشت نیز به زمین برسد، کفایت از شست می‎کند یا نه ؟

جواب: اگر سر انگشت بزرگ پا - شست - بر زمین قرار بگیرد، قرار گرفتن انگشت دیگر اشکال ندارد؛ ولی قرار گرفتن انگشت دیگر به جای انگشت شست کافی نیست.

(سؤال 1228) اگر کسی برای حفظ وحدت مسلمین یا از روی تقیه در مکانهای سنی نشین بر چیزهایی که سجده بر آنها صحیح نیست سجده کند، آیا نمازش صحیح خواهد بود؟

جواب: در موارد تقیه صحیح است.

(سؤال 1229) روی بعضی از مهرهای نماز نقوشی از گنبد و بارگاه و یا گل و گیاه و دست و چیزهای دیگر از این قبیل وجود دارد، آیا سجده کردن بر این گونه مهرها صحیح است یا خیر؟

جواب: این گونه امور موجب متهم شدن امامیه در نزد عامه می‎باشد و باید مؤمنین متوجه باشند و مهر ساده تهیه نمایند.

ناوبری کتاب