فرهنگ لغات و مصطلحات
1 - اداء: به دو معنا است: یک : از عهده کاری برآمدن مثل دادن قرض که اداء دین میگویند. دو: از عهده کاری برآمدن در وقت خاص آن مثل نماز اداء.
2 - امارات ظنیه: آثار و نشانه هایی که موجب مظنه میشود.
3 - احتیاطا - احتیاط و احوط: هر کجا احتیاط مرجع بدون قید واجب و یا مستحب گفته شده مقلد باید عمل نماید مگر جاهایی که قبل از احتیاط یا بعد از آن فتوا و یا نشانه ای برخلاف باشد.
4 - استیذان: اجازه خواستن
5 - اوداج اربعه: چهار رگ حیوان که هنگام ذبح باید بریده شود.
6 - استرداد: پس گرفتن
7 - امتناع: خودداری
8 - اعراض: صرف نظر و چشم پوشی کردن
9 - اهل کتاب: یهود، نصارا و مجوس
10 - استصحاب حیات: کسی که زنده بوده و در مرگ او شک کنیم باید بگوییم زنده است و هر آنچه حکم شرعی دارد بر آن مترتب کنیم. در اصطلاح علم اصول، این، استصحاب حیات است.
11 - انقضاء عده: گذاشتن ایام عده
12 - ارش البکاره: تفاوت مهریه باکره با غیر باکره
13 - اعسار: ورشکست شدن
14 - افتراء: به دروغ به کسی نسبت دادن
15 - استثناء: جدا نمودن
16 - ایام تشریق: یازدهم، دوازدهم و سیزدهم ذی حجة
17 - اقوی و اظهر: فتوای مرجع میباشند و مقلد باید به مضمون آنها عمل نماید.