مسائل اعتقادی
سؤال 1 در مسائل اعتقادی و اصول دین که مراجع محترم، یقین به آنها را کافی میدانند آیا اگر کسی قدرت یادگیری استدلال را داشته باشد باید دنبال آن برود و از روی استدلال به اصول دین معتقد شود یا همان یقین اجمالی بدون استدلال کفایت میکند؟
جواب: ایمان از روی یقین، کافی است.
سؤال 2 آیا سرایت انکار یا تشکیک در ضروری دین یا مذهب به تشکیک و انکار اصول دین قهری است یا نه ؟ که اگر کسی از روی توجه و آگاهی توانست انکار یا تشکیک در فروع را از اصول جدا کند آیا صدمه ای به اسلامیت او میخورد؟
جواب: اگر منکر ضروری دین توجه به ضروری دین بودن آن داشته باشد قابل تفکیک نیست و اگر توجه نداشته باشد قابل تفکیک است.
سؤال 3 با توجه به اینکه حقیقت و چگونگی و خصوصیات بسیاری از موضوعات مربوط به اصول دین برای افراد عادی قابل شناخت و اطلاع نیست نظیر ذات و صفات خدای متعال و چگونگی معاد و بهشت و دوزخ و نظائر آنها با این حال چه مقدار شناخت و یقین به آنها جزو اصول دین میباشد؟
جواب: اعتقاد اجمالی کافی است.
سؤال 4 اگر کسی که اهل مطالعه و تحقیق در ادیان و مسائل اسلامی است در بعضی از مسائل ضروری دین یا مذهب تشکیک و یا انکار علمی نماید به این شکل که نتواند باور کند اسلام چنین حکمی داشته باشد، آیا این تشکیک و انکار علمی سرانجام به انکار اصول باز میگردد و چنین فردی مرتد میباشد؟
جواب: اگر توجه داشته باشد که آن حکم، از ضروریات اسلام است انکار آن با اسلام قابل جمع نیست و اگر توجه به ضروری بودن آن نداشته باشد موجب ارتداد نمی باشد.
.jpg)
