[ لزوم همکاری بین المللی در دهکده جهانی و دوری از شعارهای تشنج آمیز]
درباره ارتباط با غرب و به ویژه آمریکا به عقیده من یک وقتی در یک شرایط خاصی سفارت آمریکا اشغال شد و روابط ایران و آمریکا قطع شد. اگر فرض کنیم آن وقت هم مصلحت بوده ولی این مصلحت دائمی نیست. بایستی که در این زمان که دنیا مثل خانواده و دهکده واحد شده قهرا طبقات جامعه جهانی با هم ارتباط داشته باشند، هم ارتباط سیاسی هم اقتصادی، غیر از اسرائیل از باب اینکه آن را دولت غاصب میدانیم و ارتباط با اسرائیل را موافق نیستیم، اما با آمریکا و اروپا و کشورهای دیگر ارتباط فی مابین اعم از سیاسی و اقتصادی باید باشد و ابنأ بشر کمبودهایشان را به وسیله همدیگر برطرف کنند. این گونه که شعار علیه یکدیگر بدهیم و تشنج درست کنیم و بدبینی درست شود، ما با اینها مخالفیم. همه طبقات و گروهها در دو کشور باید بتوانند ارتباط فرهنگی، اقتصادی و سیاسی داشته باشند. همان گونه که پیغمبراکرم (ص) به تمام سلاطین در زمان خودش نامه مینوشت برای اینکه میخواست ارتباط برقرار کند.
چون مصالح ما به هم گره خورده یک سؤالم این است که با توجه به وضعیت خاص ایران و مسأله هسته ای اگر بر علیه ایران از بمب اتم استفاده شود و مناطق حساس ایران مورد تعرض قرار گیرد، آیا شما حکم جهاد میدهید؟
[ آمریکا در مورد ایران، آزموده را آزمودن خطاست ]
اجمالا این روشی که الان دولت دارد که در اینجا شعارهایی علیه آنها میدهند که محرک است، بوش هم از آن طرف یک شعارهایی علیه ایران میدهد، اینها هر دو غلط است. بایستی دو کشور مشکلات را با تفاهم حل کنند. و آمریکا هم اگر به ایران حمله کند به عقیده من اشتباه میکند، برای اینکه چیزی را که تجربه کردند دیگر نباید تکرار