خودشان است. حاکمان ایران هم دفاع از حقوق مردم فلسطین را ابزاری برای سرپوش گذاشتن بر ظلم و استبداد داخلی کرده اند.
راه جنبش اعتراضی سبز مردم ایران در این میانه بسیار ظریف، دشوار و حساس است. از یک سو به دولت مردان و حاکمان جمهوری اسلامی به دلیل تجاوز نهادینه به حقوق شهروندان ایرانی معترض است، از سوی دیگر سیاست خارجی در پیش گرفته شده را در راستای منافع ملی ایران ارزیابی نمی کند. اگر چه جنبش سبز همدرد با آرمان رهایی بخش مردم مظلوم فلسطین است و استقلال، اعتلای علمی و ارتقای فن آوری ایران را آرزوی برحق هر ایرانی میداند.
برخورد مزورانه و به دور از صداقت تصمیم سازان و تصمیم گیران نظام جمهوری اسلامی با شهروندان ایرانی و تبدیل شدن شعار "دروغ ممنوع" به شعار ملی معترضان در وقایع پس از انتخابات باعث شده است که بی اعتمادی به گفته های رهبران ایران به بی سابقه ترین سطح بی اعتمادی بین المللی افزایش یابد. نظامی که به این راحتی به شهروندان خود دروغ میگوید به چه دلیل در مناسبات بین المللی قابل اعتماد است ؟اگر رژیمی به سادگی همه میثاق های ملی خود در رعایت حقوق پایه شهروندانش را زیر پا گذاشته است، چگونه میتوان باور کرد تعهدات و میثاق های بین المللی را رعایت میکند؟
این بی اعتمادی فزاینده وقتی با ماجراجویی های فرماندهان نظامی ایران در کشورهای همسایه و سخنان نسنجیده رئیس جمهور انتصابی در مجامع بین المللی ضمیمه میشود، مخاطراتی جدی را برای مردم ایران رقم میزند. حضرتعالی برای نخستین بار در پیام به مراجع عظام تقلید، علماء و حوزه های علمیه مورخ 22 شهریور 88 خود از "ولایت نظامی" بر ایران خبر دادید. نظامیان هرگز سیاستمداران خوبی نبوده اند و میپندارند همه چیز با زور قابل حل شدن است. سیطره بلامنازع نظامیان پاسدار در ارکان نظام جمهوری اسلامی غیرقابل انکار است. تا آنجا که به وضوح میتوان از استقرار حکومت شبه نظامی از آغاز سال جدید شمسی در ایران خبر داد.
نهادهای نظارتی و تصمیم ساز از قبیل مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری همگی به مجالسی فرمایشی و تشریفاتی و به غایت ضعیف و منفعل تبدیل شده اند. بدنه کارشناسی قوه مجریه ضعیف ترین بدنه کارشناسی در تاریخ ایران از زمان استقرار مشروطه است. رهبر جمهوری
.jpg)
