صفحه ۴۳۱

دین و مذهب انجام می‎گیرد از مصادیق بارز بدعت است. بدعت منحصر به تشریع و وارد کردن رسمی حکم غیر دینی در دین نیست، بلکه شامل هر کار خلاف شرعی که به نام شرع و مذهب انجام گردد نیز خواهد بود.

در آیه 71 سوره توبه می‎خوانیم: (والمومنون والمومنات بعضهم اولیاء بعض، یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر) به مقتضای جمع محلی به الف و لام استغراق، همه مومنین و مومنات نسبت به یکدیگر در حد امر به معروف و نهی از منکر ولایت دارند؛ پس علماء اعلام به طریق اولی دارای این ولایت می‎باشند و نباید ساکت باشند. و در وصیت مولا امیرالمومنین (ع) می‎خوانیم: "لا تترکوا الامر بالمعروف والنهی عن المنکر فیولی علیکم شرارکم ثم تدعون فلا یستجاب لکم" (نهج البلاغه، نامه 47) ترک امر به معروف و نهی از منکر و بی تفاوت بودن مردم در برابر کارهای خلاف، طبعا موجب سلطه اشرار است و دعاء فقط دردی را دوا نمی کند.

3 - با توجه به آنچه گفته شد متذکر می‎شوم: حوادث و فجایع ماههای اخیر که پس از انتخابات ریاست جمهوری در کشور و در مرئی و مسمع حضرات مراجع و علمای محترم رخ داد زنگ خطری است برای روحانیت و مرجعیت.

[ سرکوب مردم به نام دین ]

در این حوادث حق کشی ها، ظلم ها، تخلفات فراوان به نام دین و با تأیید بخش اندکی از روحانیون حکومتی و وابسته انجام شد و به دنبال آن، اقشار وسیعی از مردم معترض طبق حق شرعی و قانونی و بر اساس اصل بیست و هفتم قانون اساسی با انتخاب مسالمت آمیزترین راه، اعتراض خود را به حاکمیت ابلاغ کردند و حاکمیت به جای اینکه به ندای حق طلبانه مردم پاسخ مثبت و معقول دهد و درصدد تأمین حقوق تضییع شده آنان برآید جمعیت چند میلیونی را آشوبگر و اغتشاشگر و عوامل بیگانه نامید و به بدترین وضع و با خشونت کامل مردان و زنان بی دفاع را مورد ضرب

ناوبری کتاب