صفحه ۴۲۰

تهدید و تخویف و یا در زندان به چیزی اقرار نماید نباید بر او حدی جاری شود" (وسائل الشیعة، کتاب الحدود)، و در روایت دیگر نقل شده که آن حضرت فرمودند: "هر کس در اثر ترساندن یا ضرب و کتک و یا در زندان به کاری که موجب حد است اقرار نماید نباید آن حد بر او جاری شود" (دعائم الاسلام، ج 2، ص 466)؛ و به استناد همین روایات است که همه فقهای شیعه اقرار و اعتراف با زور و تهدید و در شرایط غیر عادی را حتی علیه خود متهم شرعا حجت و نافذ نمی دانند. علاوه بر آن شکستن شخصیتهای سابقه دار و مؤثر در انقلاب و تشکیل نظام به بهانه های واهی و ناجوانمردانه خود یکی دیگر از گناهان کبیره است که آمران و عاملان آن را گرفتار وضعیتی خواهد کرد که بی تردید دامن خود آنها را هم خواهد گرفت. مردم می‎پرسند این چه نظامی است که مسئولین بلندپایه قبلی آن در دولت و مجلس و غیره که بسیاری از آنان در تشکیل نظام نقش مؤثر داشته اند، به خیانت به کشور متهم می‎شوند؟!

[ حقوق تضییع شده مردم در انتخابات را جبران کنید]

این جانب از باب امر به معروف و نهی از منکر و از باب خیرخواهی و نصیحت، مجددا به تصمیم گیرندگان و دست اندرکاران امور تذکر می‎دهم و از آنان می‎خواهم کاری بکنند تا حقوق تضییع شده مردم در انتخابات جبران شود و اعتماد از دست رفته برگردد و کاری کنند تا مردم راضی شوند، نه اینکه پس از سرکوب آنان و زندانی نمودن صدها نفر از مردم معترض، اقدام به انجام منکر دیگری کرده و افراد و شخصیتهایی که به خدمتگزاری به انقلاب و نظام و مردم شناخته شده اند و هر کدام سالها در مسئولیت های حساس خدمت نموده اند را زندانی نموده و آنان را در شرایطی قرار دهند تا مجبور شوند در دادگاه نمایشی و فرمایشی بر خلاف عقائد و افکار خود و مطابق میل حاکمان صحبت کنند و به نفاق و خیانت و به گناهان نکرده ای اعتراف نمایند که هیچ سنخیتی با آنان ندارد و هیچ انسان عاقلی آن را قبول نمی کند؟

ناوبری کتاب