صفحه ۳۶

سوء استفاده از اسم مقدسات دینی سبب می‎شود که مردم و نسل جوان از دین بیزار شوند. در صورتی که اسلام به ذات خود ندارد عیبی، هر عیب که هست در مسلمانی ماست.

‏ در واقع شما می‎فرمایید که اسلام توسط استفاده های سیاسی مذموم می‎شود.

یعنی سوء استفاده ها سبب می‎شود که مردم از اسلام زده شوند و واقعیت اسلام برای آنان مشخص نباشد. البته ما با اصل سیاست مخالف نیستیم اما سیاستی که بخواهد سوء استفاده کند از واقعیات یا از تاریخ یا از بزرگان، با آن مخالفیم وگرنه اداره هر کشوری باید مطابق سیاست صحیح باشد. امیرالمؤمنین (ع) هم سیاستمدار بود. ائمه (ع) ما از القابشان "ساسة العباد" یعنی سیاستمداران نسبت به بندگان بود. البته سیاست صادقانه نه سیاست آمیخته به دروغ و مزورانه.

[ به وعده های آزادی عمل نشد]

‏ آیا شما فکر می‎کنید سیاست مزورانه همان سیاستی است که در حالت فعلی وجود دارد؟

من نمی خواهم تمام سیاست فعلی را این گونه توصیف کنم ولی بالاخره سیاست غلط را مردم می‎فهمند و می‎دانند، من نمی خواهم بگویم همه رفتار حاکمیت غلط است، آنها دلشان می‎خواهد یک کارهایی بکنند، اما شعارهایی که می‎دهند مورد عمل قرار نمی گیرد. ما می‎بینیم که در اول انقلاب شعاری که مردم می‎دادند: استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی بود. استقلال یعنی سرنوشت کشور دست خود مردم باشد. جمهوری یعنی حکومت مردمی، اسلامی یعنی بر اساس موازین اسلام، اسلامی که اهل فن آن مراجع، بزرگان و اهل تشخیص هستند. نه اینکه هر کسی با مختصر سوادی بخواهد در مسائل اسلامی اظهارنظر کند. متأسفانه می‎بینیم آن آزادی و جمهوری اسلامی که هم آیت الله خمینی به مردم وعده دادند هم ما به تبع ایشان وعده دادیم عملی نمی شود.

ناوبری کتاب