انکار نمی باشد این است که مطابق حدیث ثقلین که ذکر شد مسلمان ها باید علاوه بر قرآن، به عترت پیامبر نیز تمسک نمایند، و قول و فعل عترت را حجت و محور زندگی خود قرار دهند.
حضرت آیت الله منتظری یادآور شدند: باید توجه شود که اولا معنای تمسک به عترت، فقط دوست داشتن آنان نیست، بلکه باید علاوه بر دوست داشتن، کلمات و رفتار آن بزرگواران را محور قرار داده و همچون قرآن مورد عمل در تمام شئون زندگی خود قرار دهیم. و ثانیا واضح است که عترت پیامبر(ص)، ابوحنیفه، شافعی، مالک و احمد حنبل نمی باشند، بلکه عترت پیامبر(ص) همان امامان معصوم (ع) هستند. و ثالثا تعبیر از پیروان علی (ع) به لفظ "شیعه" از ناحیه خود پیامبر(ص) میباشد، در تفسیر "درالمنثور سیوطی" جلد 6 صفحه 379 در تفسیر سوره بینه چند حدیث در این رابطه نقل شده است.
همچنین در روایتی امام صادق (ع) فرمودند: حدیث من حدیث پدرم و حدیث پدرم حدیث جدم است تا برسد به پیامبراکرم (ص). بنابراین احادیث آن حضرت و سایر امامان (ع) در حقیقت احادیث پیامبراکرم (ص) است، پس چگونه عده ای که خود را مسلمان و طرفدار پیامبراکرم (ص) میدانند به خود اجازه میدهند کلام قطعی پیامبراکرم در حدیث ثقلین را نادیده بگیرند و ظالمانه به تشیع و شیعیان که جز پیروی از پیامبراکرم (ص) و عترت آن حضرت گناهی ندارند حمله کنند و آنان را مورد اذیت و فشار قرار دهند؟.
در آخر ایشان متذکر شدند: البته نباید اختلاف شیعه و سنی را تشدید نمود، زیرا تشدید این اختلاف جز به نفع دشمنان اسلام و دشمن شیعه و سنی نخواهد بود، ولی باید حق را گفت و به شکل منطقی از حقیقت دفاع نمود.