صفحه ۲۸۴

[ هدم آزادی انتخابات و دومرحله ای کردن توسط شورای نگهبان ]

برخوردهایی که در ایام انتخابات شد واقعا خلاف شرع و قانون بود. بندگان خدا را با انحصارطلبی از حقوق خود محروم کردند. بارها عرض کردم فلسفه وجودی اصل 99 این بود که در زمان شاه دولتی ها در امر انتخابات دخالت می‎کردند. می‎گفتند فلانی باید از صندوق ها بیرون بیاید. پس از انقلاب در مجلس خبرگان برای جلوگیری از دخالت های متصدیان امور و برای جلوگیری از تکرار وضعیت سابق آنجا مطرح شد به نظرمان آمد شورای نگهبان نظارت کند چون منصوب از طرف امام و لابد نهادی قدیس اند و جلوی دخالت ها و تصرف ها را خواهند گرفت و ضامن اجرای آزادی در جامعه خواهند بود. غافل از اینکه آقایان خودشان را فعال مایشاء قرار داده اند و انتخابات شده است دو مرحله ای، اول آقایان انتخاب می‎کنند سپس مردم از بین منتخب های آنان انتخاب می‎کنند. در این دوره که وزارت کشور هم وارد این کارها شد. این درست نیست که اگر کسی ما را قبول ندارد او را انگ عدم التزام به اسلام بزنیم و مزاحم او شویم، یا بگوییم او متعهد نیست.

[ از نظر امام، دوستدار رجوی و مخالف خمینی هم نباید زندانی شود]

یک وقتی من به مرحوم امام خمینی گفتم آقا ! یک کسی است می‎گوید من با رجوی رفیقم به او هم علاقه دارم و از آخوندها و حتی آیت الله خمینی خوشم نمی آید اما می‎خواهم دنبال کسب و کارم باشم، و کاری هم با شما ندارم، آیا این شخص باید در زندان نگه داری شود یا آزادش کنیم ؟ ایشان گفتند: برای چه نگهش داریم من نه خدایم نه پیامبر نه امام معصوم ! حالا من را قبول ندارند نداشته باشند. وقتی قصد ضربه زدن ندارد برود دنبال زندگی اش با هر عقیده ای که دارد.

ناوبری کتاب