صفحه ۲۶۷

جهان هستی بی هدف خلق نشده است. سپس که اعتقاد محکم شد، - بر خلاف برخی از فرقه ها که می‎گویند دلت را درست کن عمل می‎خواهی چه کنی ! - قرآن می‎فرماید: (و عملوا الصالحات ) یعنی بر اساس اعتقاد و ایمانش عمل صالح انجام دهد که شامل اعمال صالح فردی چون نماز، روزه، حج و...می شود و شامل اعمال صالح اجتماعی چون صرف عمر و مال در امور خیر، کمک به دیگران.

در این جا مرحله سوم پیش می‎آید یعنی حالا که ایمان آوردیم و عمل صالح انجام دادیم کامل شدیم ؟ نه ! برای اینکه در ادامه می‎فرماید: (وتواصوا بالحق) ، باید یکدیگر را تواصی و سفارش به حق نمایند، پشتیبان حق و حقیقت باشند و در همین راستا امر به معروف و نهی از منکر کنند. یعنی پس از ساختن خود به فکر ساختن دیگران و کل جامعه هم باشند. گرچه ممکن است در این راه برایمان پرونده بسازند، بند 209 زندان اوین جایمان باشد که در این باره می‎فرماید: (وتواصوا بالصبر) . یعنی به یکدیگر سفارش کنید که در مقابل مشکلات و ناملایمات روزگار صابر و بردبار باشند و تحمل خود را از دست ندهند. خداوند در هیچ کجا نفرموده است در مقابل عمل شما اجر بی حد و حساب دارید جز برای صبر: (انما یوفی الصابرون أجرهم بغیر حساب) . پس نباید میدان را خالی کرد و انجام وظیفه نکرد. البته ما با کسی جنگ و دعوا نداریم ولی پا روی حق هم نمی گذاریم و از اظهار حق و دفاع از آن ابا نداریم.

البته جنگ بین حق و باطل همیشه بوده و هست و این از خصوصیات نظام وجود است و این باطل است که خودش را حق مطلق می‎داند و خیال می‎کند همیشه حق است.

[ سکوت و ترک امر به معروف و نهی از منکر اشرار را مسلط می‎کند]

در باب اهمیت امر به معروف و نهی از منکر حضرت امیر(ع) در وصیت خود پس از ضربه خوردن می‎فرماید: "امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید که اگر ترک کردید، بدهای شما بر شما مسلط می‎شوند و آن وقت هر چه دعا می‎کنید مستجاب نمی شود". مشخص است که امر به معروف و نهی از منکر تنها منحصر به امور جزیی

ناوبری کتاب