صفحه ۱۶۹

گذشته آثار عملی بر آن بار نخواهد شد. "وحدت" امری دستوری نیست که با اوامر فرادستان به منصه ظهور برسد. نمی توان دیگران را غیرخودی دانست، برخی را از حقوق شهروندی محروم کرد، در مدیریت ها و تصمیمات کلان تنگ نظری و انحصارطلبی را نصب العین قرار داد و مردم را نامحرم پنداشت و از سویی از وحدت و همدلی - آن هم یک طرفه - سخن به میان آورد. البته به مقتضای "الناس علی دین ملوکهم" چنانچه رهبران جامعه دست از تنگ نظری بردارند و مخالفان فکری خود را تحمل کنند و مثلا در انتخابات آینده آنان را حذف ننمایند و فضای سیاسی را آزاد کنند، این گونه امور می‎تواند به اتحاد و انسجام واقعی در بین آحاد ملت کمک فراوانی نماید و امیدوارم به بهانه ایجاد وحدت، مردم از حقوق شهروندی خویش محروم نشوند.

سؤال 9 - گفته می‎شود "دشمنان به بهانه هایی همچون قومیت، مذهب و گرایش های صنفی درصدد هستند وحدت کلمه ملت ایران را از بین ببرند و در جهان اسلام نیز اختلافات مذهبی را دامن بزنند و با به راه انداختن جنگ شیعه و سنی میان ملت ایران و جوامع اسلامی فاصله ایجاد کنند". شما با این باور موافقید؟ منشاء این بهانه ها کجاست و چیست ؟

[ اتهامات بی اساس و بازداشت ناراضیان و فاصله حاکمان با مردم مانع وحدت ]

جواب - ایجاد اختلاف میان اقوام و مذاهب و گرایش های دینی از سیاست های دیرینه استعمار است که متأسفانه برخی از همین مذاهب و اقوام با تأکید بر اختلافات - بدون در نظر گرفتن مشترکات - به دام دشمنان خود افتاده اند. اما در باره گرایش های صنفی باید گفت اعتراضات اخیر، ناشی از برخی شعارهای بدون پشتوانه اقتصادی است. متأسفانه قشرهایی چون معلمان و کارگران که باید مورد احترام و تکریم باشند در برخی بخش ها از مشکلات معیشتی رنج می‎برند. قهرا آنان نیز چون دولت فعلی با شعار توسعه اقتصادی به عرصه آمده اند و پس از عدم تحقق وعده ها اعتراضات خود

ناوبری کتاب