[ انقلاب اسلامی برای کسب آزادی و عدالت اجتماعی و نفی استبداد بود]
چون در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب هستیم، قبل از پرداختن به پاسخ های جنابعالی، ذکر این نکته ضروری است که مردم ما در آغاز انقلاب در شعارهای خود میگفتند: "استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی"؛ در زمان شاه نفت ما به قیمت خوب فروخته میشد و پول ما نیز در جهان ارزش داشت، ولی چیزی که مردم را رنج میداد و آنان را به سوی انقلاب سوق میداد استبداد شاهانه و اختناق، قانون شکنی، فشار ساواک، سلب آزادیها و غارتگریها و فساد اجتماعی بود؛ مردم در برابر این خصلت ها برای کسب آزادی، عدالت اجتماعی، رفع تبعیضات و تشکیل جمهوری اسلامی یعنی حکومتی مردمی تواءم با موازین اسلامی قیام کردند؛ در نظر مردم استبداد استبداد است، خواه از ناحیه شاه باشد خواه از ناحیه روحانیت. مردمی که شعارشان "جمهوری اسلامی" بود معلوم بود حاکمیت اسلام را پذیرفته اند و مقصودشان از آزادی، آزادی بیان و اظهارنظر در مسائل سیاسی و اجتماعی میباشد، رسانه های گروهی کشور متعلق به همه طبقات جامعه است نه قشر خاصی، و بالاخره مردم میدیدند اختناق در جامعه حکم فرماست، لذا برای نجات از این وضعیت به انقلاب روی آوردند.
به عبارت دیگر پیش از انقلاب در کشور رژیمی مستبد و خودسر با زور و اختناق و بی اعتنای به عقاید و افکار عمومی و با تکیه بر قدرتهای خارجی حکومت میکرد، و وابستگان رژیم در سایه قدرت سلطنت، کشور و ثروت آن را ملک طلق خود میپنداشتند، ثروت کشور به یغما میرفت در صورتی که اکثریت قاطع مردم در فقر و محرومیت به سر میبردند. در این صورت هم عقل و هم شرع حکم میکرد که مردم نباید در برابر ظلم ها و زورگویی ها و چپاول ها ساکت و بی تفاوت باشند، همان گونه که ظلم و تعدی گناه است تحمل ظلم نیز گناه است مگر اینکه انسان ناتوان باشد. خدا غیرت و شهامت را در سرشت انسان قرار داده تا از حق خود، ناموس خود، کشور