صفحه ۹۶

[ در مسأله انتقاد افراد خطوط قرمز محسوب نمی شوند]

ایشان مرز انتقاد را حق گویی، رعایت انصاف و گفتن سخن از روی منطق و دلیل ذکر کرده و فرمودند: جراید باید بتوانند از تمامی مسئولین در هر رده ای آزادانه انتقاد کنند. این انتقاد می‎تواند شامل مرجع تقلید، رهبری، رئیس جمهور یا هر مقام دیگری باشد، و در این جا نمی توان اشخاص را مصداق خط قرمز محسوب کرد.

ایشان در همین زمینه فرمودند:

هنگامی که امام علی (ع) می‎فرمایند: "فلا تکفوا عن مقالة بحق أو مشورة بعدل فانی لست فی نفسی بفوق أن اخطی"، ایشان با این که معصوم هستند می‎فرمایند: "از گفتار حق و مشورت عادلانه دست برندارید زیرا من در ذات خود بالاتر از خطاکردن نیستم".

هنگامی که به سیره امام علی (ع) نگاه کنید خواهید یافت که آن حضرت چگونه آزادی بیان مخالفان را به رسمیت می‎شناخت، چگونگی برخورد آن حضرت با خوارج نهروان تا زمانی که دست به شمشیر نبرده بودند یکی از مصادیق آزادیهای زمان حاکمیت امام علی است. همان گونه که در تاریخ بیان شده خریت بن راشد که یکی از سران خوارج بود گروهی را در مخالفت با حکومت علی (ع) تشکیل داده بود، اطرافیان به حضرت فشار می‎آوردند که چرا آنها را دستگیر نمی کنید؟ حضرت فرمودند: "اذن ملانا السجون منهم" در این صورت زندانها پر خواهد شد؛ و عبدالله بن کواء در نماز جماعت امیرالمؤمنین (ع) علیه آن حضرت شعار می‎داد و هرگز مزاحم او نشدند. مع الاسف امروزه روشهای اتخاذ شده در زندانی کردن نخبگان جامعه و محاکمات آنان به گونه ای است که جامعه را فلج کرده و فاصله بین نخبگان و حاکمیت را نیز عمیق کرده است، و این کارها با اخلاق نبوی و سیره علوی سازگار نیست. این گونه برخوردها بخصوص با صاحبان و دست اندرکاران جراید، گذشته از این که رشد جامعه را از نظر فرهنگی مختل خواهد نمود، چون به

ناوبری کتاب