رعایت آن سفارش کرده اند اما تقیه در اصول کلی، ارزشها، آرمانها و مسائل حساس اصلی مصداق ندارد. در فروعات و جزئیات انسان باید تقیه نماید که به واسطه مسائل جزئی خطری متوجهش نشود، اما این ربطی به اصول اسلام و انقلاب ندارد. در آنها تقیه جایز نیست و نباید سکوت نمود. شما به زندگی و سیره انبیا و ائمه اطهار(ع) نگاه کنید. هنگامی که یاری اصل اسلام و اصول کلی به میان آمده آنها سکوت نکرده و قیام نموده اند و تاوانش را نیز پرداخته اند. بر همین اساس فرموده اند: "از ما نیست مگر این که یا مسموم شده است یا با شمشیر شهید شده است"، و این نشان از آن دارد که آنان هیچ گاه در مقابل ظلم و جور طاغوت سکوت نکرده اند.
[ اهمیت تحصیل و علم اندوزی ]
نکته دیگر این که همان گونه که چندی قبل در دیدار با برخی از دانشجویان عزیز گفته ام و به شما نیز عرض میکنم: در عین این که به دنبال فعالیت های سیاسی هستید هیچ گاه از تحصیل و علم اندوزی غافل نباشید. این گونه نباشد که فعالیت های سیاسی شما را از تحصیل علم باز دارد، که ضررش متوجه شما و جامعه خواهد شد، چرا که بی دردها و آنها که در راه انقلاب و حفظ آن حتی تلنگری نخورده اند در آینده جامعه را قبضه خواهند کرد؛ و شما که زندان رفته اید، کتک خورده اید، محرومیت کشیده اید، منزوی میشوید. باز هم تأکید میکنم جامعه امروز ما شدیدا به روحانیون باسواد، اعم از مجتهد، سخنران و منبری احتیاج دارد؛ و من بارها به نوه های خود گفته ام دوست داشتم تمامی شما روحانی و معمم بودید، و وقتی برخی از آنها نزد من درس میخوانند لذت میبرم.
در فرایند آموزش علم باید هم استاد و هم شاگرد هر دو متواضع باشند، نکند استاد به شاگردش بی احترامی کند و شخصیت او را منکوب نماید؛ و مواظب باشید عالم جبار و زورگو نباشید و نخواهید با قدرت نمایی و جلال و جبروت علم را به دیگران تحمیل نمایید. ممکن است در ظاهر مردم به علمای جبار احترام گذارند اما در باطن این گونه نیست. از سوی دیگر شاگرد هم باید تواضع نسبت به استاد را کاملا رعایت نماید.