آیت‌الله منتظری

ایشان در همین زمینه ادامه دادند:

تقیه مخصوص امور جزئی است و انسان برای حفظ جان خویش می‎تواند در امور جزئی و غیر اساسی بهانه به دست دیگران ندهد، اما در اصول کلی و اساسی و اولیه و حساس نمی توان سکوت اختیار کرد و سکوت در قبال آنها گناهی نابخشودنی است. بر همین اساس است که امامان ما با مرگ طبیعی از دنیا نرفته اند و حاکمان زورگو آنها را چون بیان حق و افشای ظلم می‎نمودند از میان برداشتند.

ایشان با اشاره به بحث تقیه ادامه دادند:

در آموزه های دینی ما گفته شده تقیه سپر مؤمنان است و استفاده از سپر در جنگ است، از اینجا می‎توان نتیجه گرفت تقیه به معنی انزوا و سکوت در مقابل ظلم نیست بلکه به معنی آن است که انسان باید حرف حق را بیان کند و در ضمن خود و جانش را نیز حفظ نماید. وظیفه اصلی انبیا و امامان مشخص نمودن مرز میان حق و باطل است و سکوت در بسیاری موارد امضاء و تأیید باطل است.

ایشان لازمه بیان حق را استفاده از استدلال، پرهیز از شعار و خشونت برشمردند و با اشاره به برخی اظهارنظرها مبنی بر این که علما و مراجع دینی در عمر خویش حتی یک خطا نکرده اند فرمودند:

چنین ادعایی سخن درستی نیست، این یعنی مقام عصمت برای آنان قائل شدن، و این خود پایین آوردن مقام معصومین است نه بالابردن مقام علما.

لازم به ذکر است که در پی ناراحتی قلبی عارض شده برای حضرت آیت الله العظمی منتظری، معظم له ساعت 10/5 صبح امروز (15 بهمن ماه) برای بررسی های پزشکی به بیمارستان کامکار قم رفتند و پس از گرفتن نوار قلب و معاینات پزشکی دیگر بنا بر توصیه پزشکان، ایشان به بخش CCU منتقل گردیدند، و برای اطمینان بیشتر و تحت نظر بودن در بیمارستان بستری شدند.