بوده محترم است، احترام مالش محفوظ است. این در فقه ماست. حالا من نمی دانم به چه مناسبت خانه ای که دفتر من بوده و در آن درس گفته میشد یا مثلا کسی ممکن بود وجوهاتی بیاورد آنجا، این را آقای علی رازینی حکم کرده فروخته شود به نفع دادگاه ویژه. دفتر مشهد را هم همین طور توقیف کردند. این حسینیه هم توقیف است. چند روزی آمدند شعار دادند غذا هم در ظرف یک بار مصرف به آنها دادند خوردند، گربه ها آمدند بقیه را خوردند گربه ها هم آنجا مرده اند. همین طور این وضعیت آنجا باقی است. اینها را من چطور به حساب جمهوری اسلامی بگذارم ؟
وقتی که آقایان میگویند حقوق بشر در کشور کاملا رعایت میشود من برایم یک جوک است، برای این که من یکی از پایه گذاران انقلاب بودم وقتی که بنا باشد مال من احترام نداشته باشد و حقوق من رعایت نشود چطور باور کنم که حقوق دیگران رعایت میشود؟