اتحاد ملی و همبستگی مردم این کشور است. پس بر همه طبقات لازم است با هوشیاری کامل اهداف دشمنان را خنثی نمایند و با کنارگذاشتن حب و بغض های شخصی و قومی و رعایت مصلحت عامه کشور و مردم در تقویت دولت و تحکیم آن و رأی دادن به قانون اساسی که نخبگان مردم عراق تنظیم نموده اند هماهنگ شوند. البته غیر از کلام خدا و آموزه های وحیانی همه افکار انسانی ممکن است نواقصی داشته باشند که در آینده اصلاح شود.
امور دنیا تدریجی است، و تأخیر آفاتی را در پی دارد، و تفرقه و اختلاف موجب بهانه اشغالگران خارجی خواهد بود. بجاست این بهانه از آنان گرفته شود، و آنان نیز اداره کشور عراق را به مردم واگذار نمایند و هرچه زودتر خاک آن کشور را رها کنند؛ که صددرصد به نفع کشورهای آنان میباشد.
از خداوند متعال استقلال کشورهای اسلامی و بیداری ملت های جهان را مسألت مینمایم.