«104» پیام به مناسبت حادثه دلخراش کاظمین
(و لنبلونکم بشئ من الخوف والجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین ألذین اذا أصابتهم مصیبة قالوا انا لله و انا الیه راجعون اولئک علیهم صلوات من ربهم و رحمة و اولئک هم المهتدون) . (سوره بقره، آیات 155 تا 157) فاجعه هولناک و دلخراشی را که در روز شهادت حضرت موسی بن جعفر(ع) در شهر کاظمین عراق در اثر حمله های خمپاره ای دشمنان و ایجاد رعب و وحشت بین عزاداران آن حضرت و خراب شدن نرده های پل اتفاق افتاد، و شهادت بیش از هزار نفر از مردم بی گناه و مجروح شدن جمع بسیاری را در پی داشت، هر انسان با وجدان از هر دین و مذهب که باشد محکوم مینماید. نظیر این فاجعه را در سال گذشته نیز در حرم کاظمین و شهرهای مقدس کربلا و نجف ایجاد نمودند.
اینجانب این مصیبت بزرگ را به حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و به حوزه های علمیه و مراجع عظام و علمای اعلام و مردم ستمدیده عراق و همه بازماندگان این عزیزان و به همه مردم آزاده جهان تسلیت میگویم. و برای همه این عزیزان رحمت واسعه الهی و حشر با ائمه طاهرین سلام الله علیهم اجمعین و برای همه بازماندگان و علاقه مندان صبر جمیل و اجر جزیل از خدای کریم و منان مسألت مینمایم.
و به مردم عراق از شیعه و سنی و کرد و اقلیت های دینی تذکر میدهم که هدف پدیدآورندگان این گونه حوادث ناگوار و غیرانسانی برهم زدن امنیت کشور عراق و