آیت‌الله منتظری

در این که اصل حجاب برای زن یکی از دستورات ضروری دین مبین اسلام است شکی نیست، اگر چه شکل خاصی از آن ضروری دین نمی باشد. بنابراین اگر زن شغلی دارد یا می‎خواهد کاری انجام دهد که مراعات حجاب برای او ممکن نیست، باید از آن شغل یا کار صرف نظر کرده و کار دیگری را انتخاب کند که بتواند حجاب شرعی را رعایت نماید. و اگر این امر نیز برای او مقدور نیست، پس اگر ترک آن کار یا آن شغل او را به مشقت و عسر شدید و غیرقابل تحمل می‎اندازد و انجام آن کار یا شغل برای او امری ضروری است، در این صورت بعید نیست گفته شود به اندازه رفع ضرورت و عسر و حرج بتواند مقداری از حجاب خود را که ملزم به برداشتن آن می‎باشد بردارد، مشروط بر این که دست برداشتن از پوشش اسلامی در موارد مذکور باعث فراموشی و از بین رفتن حجاب که شعار دین است نشود. اما اگر بتواند به گونه ای از مثل کلاه یا نهایتا کلاه گیس - هرچند زینت شمرده می‎شود - و مانند آن برای پوشش استفاده کند باید چنین نماید.

ضمنا مسلمانان جهان باید ضمن تشکیل محافل و گردهمایی ها و سایر طرقی که در توان آنهاست از ارزشهای اسلامی دفاع نموده و از دولت هایی که خود را مدعیان رعایت حقوق بشر می‎دانند بخواهند که حقوق مسلمانان را محترم شمرده و رعایت نمایند.