آیت‌الله منتظری

[ صدور انقلاب به سایر کشورها]

مهمترین شعاری که بعد از انقلاب در سیاست خارجی داده می‎شد صدور انقلاب به سایر کشورها بود.

عقیده ما این بود که ملتی اگر قیام کند و در مقابل استبداد پیروز شود، قاعدتا در کشورهای دیگر اثر دارد. اگر انقلابی معقول و صحیح باشد و ملت های دیگر مشاهده کنند که ملتی با دست خالی با هماهنگی همه طبقات و با ایمان و اتکال به خدا در مقابل حاکم جور و ستم و استبداد قیام کرده و پیروز شدند، خواهی نخواهی ملت های دیگر از آن الگو می‎گیرند؛ و هیچ گاه هدف صادرکردن انقلاب به طور رسمی به سایر کشورها نبود. البته آمریکا و برخی کشورها از الگوپذیری سایر ملت ها هراس داشتند؛ و می‎توان حمایت آنها از جنگ را هم عاملی تدافعی برای جلوگیری از این الگوپذیری دانست. در هر صورت ملت ایران هیچ گاه قصد اشغال یا تسخیر کشور دیگری را نداشت.

پس از انقلاب چه کمک هایی توسط ایران به فلسطینی ها شده است ؟

من از این امر اطلاع ندارم؛ ولی به دستور اسلام اگر مسلمانی از هر گوشه عالم فریادش بلند شد و نیاز به کمک دارد، دیگران باید به او کمک نمایند. این مطلبی است که وجدان و عقل نیز بدان حکم می‎کند. امام علی (ع) به امام حسن و امام حسین (ع) وصیت می‎کنند: "دشمن ظالم و کمک مظلوم باشید". من هم برای فلسطینی ها ناراحتم و اگر امکان آن باشد به ملت فلسطین کمک می‎کنم، اما این که دولت ایران کمک می‎کند یا نه من نمی دانم.

بویژه بعد از انقلاب فعالیت های ضد اسرائیل در لبنان انجام می‎شد. این مبارزات چه نتایجی داشت ؟

پاسخ سؤال را کسانی باید بدهند که در حاکمیت بوده اند. من تنها یک روحانی بودم ولی از ظلم ها و تعدیات به فلسطینی ها و دیگران متأثر شده و می‎شوم. اما این که این کمک ها چه نتایجی داشته است من از آن اطلاعی ندارم؛ البته هرگونه عملی نتیجه ای را به دنبال دارد، کم یا زیاد.