عالمان دینی در اینجا به واسطه تخصصشان در فقه و احکام دینی باید نظارت داشته باشند که احکام دین و ارزشهای آن اجرا شده یا اجرا نشده است، زیرا مردم مسلمان هستند و قطعا خواهان آن هستند که احکام اسلامی اجرا شود؛ و مسائل اسلامی منحصر در احکام عبادی و اخلاقی نیست بلکه حاوی احکام سیاسی، اقتصادی و... نیز میباشد.
در روایتی آمده است: "العلماء حکام علی الملوک، والملوک حکام علی الناس" معنی حاکمیت علما این نیست که انتخاب مردم نباشد. علما ناظر میباشند تا حاکمیت از موازین اسلامی تخطی نکند.
اگر میان شخصی که از سوی مردم انتخاب شده و عالمان دینی اختلاف پیش آید به گونه ای که به نظر و رأی عالم دینی تمکین نشود که این ناشی از قبول نداشتن اجرای اوامر اسلامی است، در اینجا چه باید کرد؟
چون حاکمیت اسلامی است و مردم مسلمانند خواهی نخواهی تن به اجرای موازین اسلامی میدهند. حاکمیت بایستی موازین اسلامی را اجرا نماید و الا مشروع نیست. مردم در مقابل حاکمیتی که تخطی کند ایستادگی میکنند. قرآن میفرماید: (ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بأنفسهم) یعنی خداوند وضعیت هیچ قومی را عوض نمی کند مگر این که آنان خودشان را تغییر دهند. مردم باید رشد فکری و عقلی داشته باشند و بر حاکمیت نظارت داشته باشند. امام علی (ع) را گرچه ما معصوم میدانیم ولی در یکی از خطبه های نهج البلاغه (216) میفرمایند: "فلا تکفوا عن مقالة بحق أو مشورة بعدل، فانی لست فی نفسی بفوق أن أخطی و لا آمن ذلک من فعلی الا أن یکفی الله" یعنی شما خود را باز ندارید از گفتار حق و مشورت عادلانه، برای این که من ذاتا فوق خطا نیستم مگر این که خداوند مرا کفایت کند. این که کسی خود را فوق قانون بداند و کسی حق نداشته باشد انتقاد کند، برخلاف دین اسلام است.
اعتقاد شما این است که مردم با دقت و هوشیاری و عمل به دستورات عالمان دینی و الزامات آن انتخاب خوبی خواهند داشت ؟