شده بود. حال آن که رسانه ها باید آزاد باشند و بهره برداری از آنها حق تمام مردم است، بویژه رسانه ملی چون رادیو و تلویزیون که باید در اختیار همه باشد نه فقط در اختیار حاکمیت.
[ نقش ایران در رابطه با آینده عراق ]
نقش ایران در رابطه با آینده عراق بویژه شیعیان آنجا چگونه خواهد بود؟
صدام یکی از اشتباهاتش این بود که میخواست علقه و وابستگی این دو کشور و مردم آنها را از هم جدا کند. دو کشور ایران و عراق از آن جهت که اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران و اکثریت مردم عراق شیعه میباشند، ارتباطات تنگاتنگ فرهنگی، دینی و مذهبی با یکدیگر دارند، و مشاهد مشرفه عراق مورد توجه و احترام همه شیعیان جهان است. به نظرم با این اوصاف همان گونه که در برخی از کشورهای اروپایی ویزا لازم ندارند، بین ایران و عراق هم نباید تشریفات رسمی وجود داشته باشد. البته ما در امور داخلی عراق نمی خواهیم دخالت کنیم و مردم آنجا خودشان برای آینده خود تصمیم گیرنده اند و حاکمیت آنها نیز باید طبق خواست مردم و اکثریت باشد.
آیا امکان دارد علمای قم بخواهند در عراق نفوذ سیاسی داشته باشند؟
نفوذ و دخالت در امور دیگران کار درستی نیست، البته امربه معروف و نهی ازمنکر یکی از واجبات دین ماست و میتوان نظرات و تذکرات را مطرح کرد.
نکته جالب این که خطابات قرآنی نوعا با لفظ مذکر میآید و علما میگویند زنها هم تابع مردان هستند ولی در آیه ای که مربوط به وجوب امربه معروف و نهی ازمنکر است مردها و زنها هر یک جداگانه ذکر شده اند؛ و همه نسبت به یکدیگر صاحب اختیارند، در حد امر و نهی. (والمؤمنون والمؤمنات بعضهم أولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر) . و بالاخره علما حق اظهارنظر و امربه معروف و نهی ازمنکر را دارند ولی این امر غیر از دخالت در امور داخلی مردم عراق است.