صفحه ۱۹۰

[ هدف از تأسیس جمهوری اسلامی ]

چاره کار چه می‎تواند باشد؟ آیا روحانیت باید به مساجد رفته و حاکمیت را به غیر روحانیون واگذار نمایند؟

نام جمهوری اسلامی از ابتکارات مرحوم آیت الله خمینی (ره) بود که در اوایل انقلاب مطرح کردند، منظور هم این بود که حاکمیت چون دیگر کشورها از آن مردم باشد و آنان تصمیم گیرنده اصلی باشند. از این جهت با سایر کشورها تفاوتی ندارد.

و قید اسلامی آن به این معنی است که چون مردم ما مسلمانند، بایستی کسی که متخصص امور اسلامی است نظارت کند تا در حکومت از موازین اسلامی تخطی نشود؛ این هدف اصلی از تأسیس جمهوری اسلامی بود.

ولی کم کم به گونه ای شد که رئیس جمهور که منتخب مردم است و مسئولیت امور اجرائی را بر عهده دارد عملا خلع سلاح شده و امکانات کشور از تحت اختیار وی خارج شده و در حد یک سخنران تنزل کرده و قدرت در غیر از او متمرکز شده.

انقلاب مردم ایران به این دلیل بود که در زمان شاه قدرت در یک فرد تمرکز داشت و آزادیهای مردم سلب شده بود. بر این اساس قیام مردمی برای آزادی و استقلال بود؛ و گرنه با صادرات 6 میلیون بشکه نفت در روز، کشور ما از نظر اقتصادی - حداقل در ظاهر - با مشکل حادی مواجه نبود. آزادی مورد نظر مردم آزادی بیان بود که مخالف بتواند آزادانه عقیده اش را ابراز کند، و استقلال یعنی آمریکا و انگلیس و قدرتهای خارجی نتوانند در امور داخلی کشور ما دخالت کنند، در حالی که شاه با حمایت همین کشورهای خارجی به مردمش جفا و آزادیهای آنان را سلب می‎کرد.

خلاصه این که حکومت فردی و حکومتی که تمام امکانات یک جا جمع شود و مردم حق اعتراض و اظهارنظر نداشته باشند مورد خواست مردم نیست و با این روش نمی توان کشور را اداره کرد.

ناوبری کتاب