سیاسی بودن اقشار جامعه بویژه دانشجویان این است که آنان به تقلید کورکورانه پرداخته و هر آنچه را برخی مسئولان میگویند تأیید نمایند و از خود نظری نداشته باشند. جمهوریت و اسلامیت دو اصل اساسی برای نظام است. جمهوری یعنی حکومت از آن مردم است و آنها میتوانند در هر حوزه و زمینه اظهارنظر کنند، چون کشور مال آنهاست.
من یادم هست که در پاریس از مرحوم امام (ره) سؤال شد آیا در حکومت مورد نظر شما کمونیست ها هم حق اظهارنظر دارند یا خیر؟ ایشان در جواب گفتند بلی حتی آنان هم آزادند. متأسفانه الان به گونه ای شده است که حتی مسلمانان و نخبگان جامعه هم حق اظهارنظر ندارند. هنگامی که حقوق و حرمت دانشجویان و اساتید رعایت نمی شود و با آنان برخورد تند میشود، ممکن است افراد دیگر نیز از این موقعیت سوءاستفاده کنند. رکن دیگر نظام ما که اسلامیت است به این معنی است که حکومت و نظام باید بر اساس موازین دینی باشد، زیرا اکثریت مردم ما متدین به اسلام میباشند و جامعه ما جامعه دینی است.
[ بازداشت های سیاسی مطابق با سیره پیامبر(ص) نیست ]
ایشان در همین زمینه ادامه دادند:
برخوردهای تنگ نظرانه آقایان چون بازداشت، محاکمه و انسداد سیاسی و... مطابق سیره پیامبر(ص) و امیرمؤمنان (ع) هم نیست. من بارها گفته ام در کجای سیره پیامبر(ص) و امام علی (ع) سراغ دارید که کسی را به واسطه اظهارنظر مخالف زندانی و محاکمه کرده باشند، حتی برخی سران خوارج چون عبدالله بن کواء که در نماز به حضرت امیر(ع) اهانت میکرد مورد تعرض قرار نگرفت و حضرت با وی هیچ گونه برخوردی نکردند. امام علی (ع) در خطبه 216 نهج البلاغه پس از آن که میفرماید: فکر نکنید حکومت من از نوع حکومت جباران و سلاطین است میگویند: "فلا تکفوا عن مقالة بحق أو مشورة بعدل فانی لست فی نفسی بفوق أن