آیت‌الله منتظری

[ مسئولیت انسانها در قبال مسائل اجتماعی ]

این دو جمله شریفه که می‎فرماید: (و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر) معنایش این است که انسانها علاوه بر اصلاح خویش در قبال مسائل اجتماعی پیرامون خود نباید بی تفاوت باشند. هیچ یک از ما از خطا مصون نیستیم، و مثلا من آخوند حق ندارم بگویم کسی نباید از من انتقاد کند. هنگامی که حضرت امیر(ع) با این که دارای عصمت می‎باشند می‎فرماید: "فلا تکفوا عن مقالة بحق أو مشورة بعدل فانی لست فی نفسی بفوق أن أخطی و لا آمن ذلک من فعلی الا أن یکفی الله" از سخن به حق و مشورت عادلانه دست برندارید این گونه نیست که من ذاتا فوق خطا باشم مگر این که خداوند مرا کفایت کند، با این وصف چگونه برخی خود را عاری از خطا می‎دانند و به صرف انتقاد برآشفته شده و با انتقادکنندگان برخوردهای تند و خشن چون احضار، زندان و محاکمه می‎کنند؟

البته باید توجه داشت که انتقاد نباید همراه با توهین و فحاشی باشد. اهانت و بدگویی نسبت به هیچ کس روا نیست و به علاوه نتیجه معکوس دارد.

[ پاسخ به سؤالی مبنی بر علت اصلی برکناری ایشان از قائم مقامی رهبری ]

در ادامه آیت الله منتظری در پاسخ به یکی از حضار که سؤالی مبنی بر علت اصلی برکناری ایشان از قائم مقام رهبری را مطرح کرده بود فرمودند:

من تمام مناصب دنیا را اعتباری می‎دانم و به آنها هیچ علاقه ای نداشته و ندارم. علی (ع) هنگامی که کفش خویش را وصله می‎زدند و در برابر اعتراض ابن عباس قرار گرفتند فرمودند: این کفش پاره از امارت و حاکمیت بر شما برای من محبوبتر است؛ مگر این که بتوانم حقی را به پا دارم یا باطلی را برطرف نمایم.

ایشان در این زمینه ادامه دادند:

اصل انقلاب و از اهداف اصلی آن این بود که بتوانیم آزادانه انتقاد نمائیم و