میدهند، با این وصف آیا مخالفت با تأسیس مسجد اهل سنت در تهران توجیهی دارد؟
3 - بنا به یک سنت دیرینه، علمای دین بویژه در حوزه های شیعه با دخالت حکومت در امور حوزه ها مخالف بوده اند ولی متأسفانه مرکزی به نام مرکز بزرگ اسلامی در کردستان با دخالت های خود در عزل و نصب ائمه جمعه و جماعات و مدرسین مدارس دینی موجب بی تفاوتی و رکود فعالیت های دینی در منطقه شده که در نتیجه شیوع افکار ضد دینی را در پی داشته و سبب بدبینی به نظام و تفرقه بین مسلمین میگردد و شائبه تضعیف مذهب اهل سنت توسط حکومت را در اذهان ایجاد کرده است. با این وصف آیا اگر یک روحانی اهل سنت در رأس چنین مراکزی قرار گیرد به نفع اسلام و مسلمین نیست، و یا سرپرستی مدارس مذهبی اهل سنت توسط روحانیت شیعه موجب بدبینی فریقین نمی گردد؟
پس از سلام و تحیت و آرزوی موفقیت آقایان محترم در راه خدمت به اسلام عزیز و کشور.
ج 1 - اگر شخص دارای امانت و تقوا و توانایی باشد هیچ منع قانونی و شرعی در کار نیست بلکه با لحاظ فراز (من أنفسهم) در آیه شریفه: (لقد من الله علی المؤمنین اذ بعث فیهم رسولا من انفسهم) بجاست کسی که از ناحیه دولت مرکزی برای پستی در منطقه سنی نشین منصوب میگردد از خود آنان باشد تا با زبان و فرهنگ آنان آشنا و به نیازهای آنان کاملا واقف باشد.
ج 2 - داشتن مسجد حق همه مسلمانان است، منتها از قدیم این موضوع در ذهن اینجانب خلجان داشت که با وجود افراد نادان و تند و تیز قابل تحریک، ممکن است آنان هر روز مخفیانه دست به نوشتن شعارهایی علیه خلفا در مسجد مذکور