صفحه ۷۸

و اما جواب مفصل را در چند بند بیان می‎کنم:

1 - به یاد دارم در نزدیکی حلول دهمین سالگرد انقلاب اسلامی، از طرف ستاد دهه فجر ده سؤال از اینجانب راجع به موضوعات مختلف انجام شد که جواب دادم؛ و سپس در یک سخنرانی گفتم: اگر منظور از برگزاری سالگرد پیروزی انقلاب فقط هزینه کردن پولهای گزاف و شادیهای کودکانه است، این کار اشتباهی است؛ و اگر مقصود توجه به گذشته ها و مروری به کارنامه ده ساله انقلاب و یادآوری نکات مثبت و منفی آن در جهت بررسی و جبران اشتباهات در مسائل و تصمیم گیریها و از جمله مهمترین مسأله آن دهه، یعنی کیفیت اداره جنگ تحمیلی هشت ساله است کار خوبی است بلکه لازم می‎باشد، زیرا در امور سیاسی و اجتماعی هم باید زمینه توبه را فراهم نمود و اشتباهات را در حد امکان جبران کرد.

قابل ذکر است که گفتن این مطالب در آن روز به مذاق خیلی از آقایان خوش نیامد و لذا انجام دادند و می‎دهند آنچه را نباید انجام می‎دادند. رسیدگی به این امور را به یوم الحساب واگذار می‎کنیم، در آنجا ان شاءالله به همه کارها و گفته ها و نوشته ها رسیدگی می‎شود.

به نظر آقایان اشتباه اینجانب این است که نمی توانم با زبان دیپلماسی دو پهلو یا چند پهلو سخن بگویم و خیلی صریح اللهجه ام؛ با مرحوم امام خمینی (ره) هم با صراحت لهجه نظرم را می‎گفتم و جز خیر روحانیت و اسلام و مصلحت انقلاب و کشور را در نظر نداشتم و در مسائل مهمه سکوت را روا ندانسته، و تسامح و محافظه کاری را به منظور حفظ پست و مقام در جایی که شرعا احساس وظیفه شود جایز نمی دانم.

اینک هم در بیستمین سالگرد انقلاب می‎بینیم که با ضعف اقتصاد کشور و این همه شعار صرفه جویی و نیاز مبرم به استقراض خارجی - حتی برای پرداخت حقوق کارمندان - آقایان برای انجام جشنها چه برنامه های پرهزینه ای را در نظر گرفته اند!! از باب مثال فرستادن دویست هنرمند با برنامه های هنری و نمایشی به کشورهای خارج، و یا دعوت کردن شخصیت هایی از کشورهای خارج - به نقل از رسانه های کشور - با صرف پولهای گزاف چه ضرورتی دارد و چه دردی از دردهای اسلام و کشور را دوا می‎کند؟!

ناوبری کتاب