رفتار و سیره آن بزرگواران است تا برای جوانان عزیز که فیض حضور آنان را درک نکرده اند الگو و چراغی فراراه آنان باشند تا مبادا - خدای ناکرده - گرفتار اهریمنان روزگار و لغزشها و تبلیغات سوء آنان گشته و از مسیر حق و عدالت منحرف شوند.
هرگاه ظلم و فساد و انحراف از حق در جامعه مشاهده شود طبعا افرادی به حکم فطرت خویش به عنوان اعتراض قیام میکنند، و چه بسا در اثر برخورد با مشکلات و سختی ها و مقاومت اهل باطل بسیاری از آنان عقب نشینی کرده، لیکن افراد مخلص با استقامت با توکل به خداوند و برای رضای او همه سختی ها را تحمل کرده و مقاوم و سرسخت در جبهه حق باقی میمانند، و همین است رمز بزرگی آنان. مرحوم آیت الله طالقانی این گونه بودند، ایشان مقاومت و استقامت در راه مستقیم حق را از جد بزرگوارشان آموختند.
خداوند متعال در سوره هود خطاب به رسول خدا(ص) فرموده است: (فاستقم کما امرت و من تاب معک) (استقامت داشته باش همان گونه که امر شده ای، هم تو و هم کسانی که با تو به حق بازگشته اند).
از رسول خدا(ص) نقل شده که فرمودند: "شیبتنی سورة هود" (سوره هود مرا پیر کرد)، در این سوره رسول خدا مأمور شده که علاوه بر خود یاران خویش را نیز به استقامت وادار نماید.
آیت الله طالقانی مبارزی خستگی ناپذیر، مفسر قرآن کریم، مخلص، متعهد، متهجد و متخلق به اخلاق اسلامی بود، و هیچ گاه خودخواه و خودبین و انحصارطلب نبود، بلکه پیوسته با همه مبارزین و حقیقت جویان همسو و هماهنگ، و در کارهای مهم با دیگران مشورت میکرد؛ او دارای صبر و تحمل و عفو و گذشت بود و نسبت به همه طبقات و افراد با محبت و رأفت برخورد مینمود، و از این جهت همه مجذوب اخلاق و شخصیت ایشان بودند؛ چون او پیرو مکتبی بود که در جای جای کتاب عزیزش و سنت پیغمبر(ص) و کلمات ائمه (ع) به رحمت و رأفت و رفق و مدارا توصیه شده است از جمله:
1 - بر حسب نص قرآن کریم رسول خدا رحمة للعالمین بود. (سوره انبیاء، 107)