آیت‌الله منتظری

این فرمایشات را امیرالمؤمنین (ع) که ما ایشان را معصوم و کانون فضیلت می‎دانیم نسبت به خودشان می‎فرمایند، پس حساب حکام دیگر روشن است؛ و چون مخاطب این نوشته مسؤولین کشور و اهل علم و فن می‎باشند و آنان نوعا با زبان عربی آشنا هستند لذا از ترجمه آیات و روایات صرف نظر شد.

سخن در این نوشته به طول انجامید، از خوانندگان گرامی - اگر خواننده ای باشد - عذر می‎خواهم، و مطالب از باب تذکر نوشته شد؛ و قد قال الله تعالی فی کتابه العزیز: (و ذکر فان الذکری تنفع المؤمنین)؛ و کسی این نوشته را نوشت که طعم تلخ و شیرین زندگی را به سهم خود چشیده و چراغ عمرش رو به خاموشی است، و هیچ گاه نخواسته نظریات خود را به کسی تحمیل کند، و به فکر پست و مقامی نیز نبوده، و پیوسته انعزال و انس با کتاب را بر هر مقامی ترجیح می‎داده مگر اینکه برای کاری احساس وظیفه شرعی می‎کرده، و هیچ گاه حسرت مقامهای ظاهری را نداشته تا بخواهد نسبت به صاحبان مقام حسادت بورزد، هرچند گویندگان و نویسندگان هرچه خواستند گفتند و نوشتند و او را مورد اتهامات ناروا قرار دادند در حالی که او قدرت دفاع نداشت و از کمترین حقوق شرعی و قانونی یک شهروند عادی نیز محروم شده بود.