صفحه ۶۲۷

ابن زهره که از بزرگان فقهای شیعه است تقلید را قبول ندارد. ایشان در اول کتاب "غنیه" می‎فرماید: "فصل - لایجوز للمستفتی تقلید المفتی، لان التقلید قبیح، و لان الطائفة مجمعة علی انه لایجوز العمل الا بعلم..." اینک ترجمه کلام ایشان: "فصل - جایز نیست فتواگیرنده از فتوادهنده تقلید کند، چرا که تقلید قبیح است، و نیز طائفه امامیه اتفاق دارند که عمل جز بر اساس علم جایز نیست. و کسی نمی تواند بگوید که وجود دلیل - اجماع طائفه - بر وجوب مراجعه عامی به فتوادهنده و عمل به گفته او با توجه به اینکه جایزالخطا می‎باشد او را از اقدام به قبیح مصون می‎دارد... زیرا ما قبول نداریم که در صورت جایزالخطا بودن فقیه، علمای امامیه بر عمل به نظر وی اجماع داشته باشند... پس اگر گفته شود: اگر عمل به گفتار وی جایز نباشد پس رجوع عامی به وی چه فائده ای دارد؟ در پاسخ می‎گوئیم: فائده آن این است که با مراجعه به فتوای وی و فتوای سایر علمای امامیه، راهی به علم برای وی گشوده می‎شود، در نتیجه براساس یقین خویش به حکم شرعی عمل می‎کند."

برای تفصیل در مسأله می‎توان به کتاب "دراسات فی ولایة الفقیه، ج 2، ص 102» و یا ترجمه آن "مبانی فقهی حکومت اسلامی، ج 3، ص 178» مراجعه نمود.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

27 جمادی الاولی 1423 - 1381516
قم المقدسة - حسینعلی منتظری

ناوبری کتاب